Producenci tworzyw sztucznych inwestują w technologie recyklingu chemicznego. Wartość tych nakładów ma wzrosnąć z 2,6 mld euro przewidzianych na rok 2025 do 7,2 mld euro w roku 2030. W 2020 r. w Europie zebrano i skierowano do recyklingu (lokalnie lub poza Europę) prawie 10,2 mln ton pokonsumenckich odpadów tworzyw sztucznych.
Recykling tworzyw sztucznych jest procesem wieloetapowym, Zaczyna się od segregacji, a kończy na przetwarzaniu odpadów metodą materiałową, surowcową albo energetyczną. Przyjęta przez Polskę tzw. dyrektywa odpadowa stawia za cel osiągnięcie do 2035 roku 65-procentowego poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyklingu segregowanych odpadów komunalnych. Dzięki segregacji tworzyw sztucznych w pojemnikach półpodziemnych Molok i efektywnemu recyklingowi osiągnięcie tego celu w wyznaczonym czasie jest możliwe. Co to jest recykling tworzyw sztucznych? Jak wynika z danych Głównego Urzędu Statystycznego (GUS), Polacy wytwarzają coraz więcej śmieci. W samym tylko roku 2020 odnotowano wzrost o niemal 3% w stosunku do roku poprzedniego. Powstało wtedy ponad 13 mln ton odpadów komunalnych, z czego niespełna 27% zostało poddane recyklingowi. Nie tylko szkło, papier czy bioodpady można powtórnie wykorzystywać. Możliwy jest również recykling tworzyw sztucznych. Definicja tego pojęcia precyzuje, że to sposób gospodarowania odpadami umożliwiający ponowne ich wykorzystanie po to, by stworzyć pełnowartościowy produkt. Dzięki temu ograniczona zostaje nadmierna eksploatacja środowiska naturalnego i jego zasobów. Recykling jest procesem wieloetapowym. Zaczyna się już w domach i firmach, gdzie przeprowadza się segregację i dzieli śmieci na te, które mogą być ponownie wykorzystane i te, które nie stanowią surowca wtórnego. Szczegółowe zasady recyklingu tworzyw sztucznych określa Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 29 grudnia 2016 roku w sprawie szczegółowego sposobu selektywnego zbierania wybranych frakcji odpadów ( 2017 poz. 19). Dokument ten wprowadził od 2017 roku obowiązujący na terenie całej Polski Jednolity System Segregacji Odpadów (JSSO). Pojawił się wówczas obowiązek segregowania odpadów komunalnych z podziałem na frakcje. Jedną z nich jest frakcja metali i tworzyw sztucznych. ➡️ Pobierz przewodnik dotyczący gospodarki odpadami Zobacz także: Czym są odpady bio i na czym polega ich recykling? Recykling odpadów z tworzyw sztucznych – jak segregować tworzywa sztuczne? Recykling opakowań z tworzyw sztucznych jest mocno rozpowszechniony. Chociaż rośnie świadomość społeczeństwa na temat tego, co do tej frakcji odpadów się zalicza, wciąż zdarzają się wątpliwości. Nie wszystko bowiem, co zostało wyprodukowane z tworzywa sztucznego, może być powtórnie wykorzystane. Zgodnie z zapisami Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 29 grudnia 2016 roku w sprawie szczegółowego sposobu selektywnego zbierania wybranych frakcji odpadów metale i tworzywa sztuczne należy segregować w pojemnikach żółtych, oznaczonych napisem „Metale i tworzywa sztuczne”. Ponadto na kontenerze może zostać umieszczona naklejka lub tabliczka informująca, jakiego typu odpady powinny zostać do niego wrzucone oraz jakie nie należą do tej frakcji, mimo że są wykonane z metalu lub tworzywa sztucznego. Pojemniki półpodziemne systemu Molok oznaczane są zgodnie z przepisami prawa i w sposób niebudzący wątpliwości (oznaczenie tabliczką z symbolem frakcji odpadów). Dzięki temu osoba korzystająca ma pewność, co należy wrzucić do danego pojemnika. Zgodnie z Jednolitym System Segregacji Odpadów (JSSO) wdrożonym 1 lipca 2017 roku w pojemniku na metale i tworzywa sztuczne mogą się znaleźć: plastikowe butelki i opakowania po napojach oraz produktach spożywczych; nakrętki, kapsle i zakrętki od słoików; opakowania wykonane z kilku materiałów (np. kartony po mleku); opakowania po środkach czystości i kosmetykach; plastikowe torby i folie; puszki i folia aluminiowe; metalowe puszki po konserwach; metale kolorowe. Do kontenerów na metale i tworzywa sztuczne nie powinny być wrzucane: nieopróżnione butelki i opakowania; zabawki plastikowe; opakowania po lekarstwach; artykuły medyczne; opakowania po olejach i płynach silnikowych; części do pojazdów silnikowych (np. samochodów, motocykli); baterii i akumulatorów; opakowań i puszek po farbach i lakierach; sprzętu elektronicznego i sprzętu AGD. ➡️ Pobierz przewodnik dotyczący gospodarki odpadami Zobacz także: Jak działa system pojemników półpodziemnych MolokDomino? Na czym polega recykling tworzyw sztucznych? Przygotowanie do przetwarzania Samo przetwarzania tworzyw sztucznych to ostatni etap recyklingu. Jego przeprowadzenie nie byłoby możliwe bez odpowiedniego przygotowania odpadów. Pierwszym i jednocześnie kluczowym etapem jest segregacja odpadów. Ułatwiają to pojemniki Molok, które są oznaczone zgodnie z przepisami, a dodatkowo estetycznie wyglądają i zachęcają do segregacji śmieci. Kolejnym etapem jest rozdrabnianie odpadów przywiezionych przez pojazdy odpowiedzialne za opróżnianie kontenerów na śmieci. Po rozdrobnieniu tworzywa sztuczne są myte w wodzie z dodatkiem detergentów, a następnie osuszane. Dopiero tak przygotowane odpady mogą zostać wytłoczone, czyli przetworzone w sposób właściwy dla wybranej metody recyklingu. Przetwarzanie tworzyw sztucznych – metody recyklingu Recykling tworzyw sztucznych w Polsce odbywa się przy zastosowaniu kilku różnych metod. Pozwalają one zmniejszyć liczbę śmieci składowanych na śmietniskach. Powtórne wykorzystanie metalu i tworzyw sztucznych stanowi więc rozwiązanie korzystne dla środowiska naturalnego. Im więcej odpadów zostanie powtórnie wykorzystane, tym mniejsza ich liczba zanieczyści zbiorniki wodne i glebę. Recykling materiałowy tworzyw sztucznych (mechaniczny) W przypadku recyklingu materiałowego odzyskiwane jest samo tworzywo sztuczne. Dzięki temu powstaje nowy, użytkowy produkt, zazwyczaj o innym przeznaczeniu niż pierwotne (choć nie jest to regułą). W wyniku każdego kolejnego przetworzenia powstaje produkt użytkowy mniej skomplikowany (niższej jakości). Przykładem recyklingu materiałowego jest przetworzenie opon samochodowych na wycieraczki do butów. Recykling materiałowy tworzyw sztucznych należy do stosunkowo prostych technologii, dlatego też jest popularny. Ta metoda jest w szczególności rekomendowana do przetwarzania odpadów z tworzyw sztucznych, które nie są w pełni wyeksploatowane strukturalnie. Warunkiem jest to, by materiał nie był zanieczyszczony ani skorodowany oksydacyjnie (zestarzały chemicznie). Recykling surowcowy tworzyw sztucznych (chemiczny) Recykling surowcowy polega na przetworzeniu odpadów tworzyw sztucznych do postaci surowca, z którego powstały. Dzięki tej metodzie recyklingu można ponownie wykorzystać surowiec do produkcji nowych przedmiotów z tworzyw sztucznych. Przykładem recyklingu surowcowego jest przetworzenie plastikowych butelek w celu ponownego wyprodukowania z nich plastikowych opakowań. Recykling surowcowy odbywa się w instalacji, wewnątrz której panuje bardzo wysoka temperatura. Surowiec ulega wówczas rozkładowi do prostych związków chemicznych. Wszelkie odpady są natomiast wykorzystywane jako dodatek do paliw i smarów. To nie jest metoda powszechnie stosowana, ponieważ należy do skomplikowanych zarówno pod względem obsługi samej instalacji, jak i sposobu kontrolowania przebiegu procesu. Wykorzystuje się ją przede wszystkim wtedy, kiedy recykling materiałowy jest ekonomicznie nieuzasadniony. Ma to miejsce w przypadku butelek PET z wtopionymi lub nadrukowanymi etykietami oraz produktami wielomateriałowymi. Recykling energetyczny tworzyw sztucznych (termiczny) Przetwarzanie tworzyw sztucznych metodą termiczną polega na spalaniu, półspalaniu lub termolizie odpadów. Umożliwia to odzyskanie zgromadzonej w nich energii. Tej formie recyklingu poddawane jest ok. 16% odpadów na całym świecie. Wykorzystywane są w niej specjalistyczne piece, instalacje upłynniające lub zgazowywania. Ta metoda wykorzystywana jest w sytuacji, gdy odpad został zanieczyszczony lub stanowi mieszaninę wielu różnych materiałów. Wówczas przeprowadzenie recyklingu materiałowego lub surowcowego byłoby ekonomicznie nieuzasadnione. Jeżeli interesują Cię półpodziemne pojemniki Molok lub masz jakiekolwiek pytania dotyczące tego systemu, skontaktuj się z nami! Pobierz przewodnik dotyczący gospodarki odpadami W przewodniku znajdziecie:• praktyczne informacje dotyczące projektowania punktu zbiórki odpadów, • porady jak zwiększyć poziom segregacji odpadów na terenie wspólnoty, • jakie warunki musi spełniać półpodziemny system przechowywania odpadów.
Z tego względu, że produkcja tworzyw sztucznych nie musi opierać się na ropie naftowej, dzięki precyzyjnemu sortowaniu, jak również zoptymalizowanej separacji, odgazowaniu i filtracji, można osiągnąć szczególnie wysoką czystość granulatów tworzyw sztucznych podczas recyklingu. Zabawki, które rozweselały dzieci jeszcze 20 lat temu, dziś już nie sprawiają najmłodszym takiej frajdy. Szmaciana lalka, czy zwykłe klocki powoli ustępują miejsca bardziej atrakcyjnym formom o dużo większym stopniu komplikacji. Świecące elementy i wydające dźwięk przedmioty wymagają zastosowania złożonych mechanizmów pozwalających na takie urozmaicenia. Jeśli przestaną już interesować dziecko i trafią do śmieci, mogą stać się niebezpiecznym dla środowiska odpadem. Dlaczego zabawki muszą zostać poddawane recyklingowi?Metody recyklingu zabawek Dlaczego zabawki muszą zostać poddawane recyklingowi? Kiedyś, gdy przedmioty do zabawy wykonane były z łatwo degradowalnych materiałów, nie było problemu z ich utylizacją. Teraz sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana, bo poza tekstyliami i drewnem istnieją jeszcze inne elementy, które znacznie trudniej poddać recyklingowi. Recykling drewna i tekstyliów jest już unormowany, ale potrzebny w większej skali. Są nimi materiały przewodzące, takie jak: kable, półprzewodniki, materiały izolacyjne, cewki, diody, kondensatory, optoelektryki, potencjometry, propagatory fal radiowych i anteny, radiatory, rezystory, tranzystory, układy scalone, czy procesory. To wystarczający powód, by nazywać je elektroodpadami i zachęcić do prawidłowego pozbywania się tego typu zabawek. Poza wymienionymi elementami zawierają także substancje toksyczne, które z łatwością przenikają do gleby oraz wód gruntowych, stanowiąc niebezpieczeństwo dla środowiska i ludzkiego zdrowia. W wielu zabawkach stosuje się zespoły nazywane płytkami drukowanymi. Z pewnością każdy miał z nimi kiedyś do czynienia i wie jak wygląda ten mały mechanizm. Jego główną wadą jest to, że zawiera wiele koniecznych do odzyskania pierwiastków – również szlachetnych. Recykling metali szlachetnych jest istotny, gdyż bez przetworzenia pozostają w przyrodzie przez bardzo wiele lat. To ważne przede wszystkim dlatego, że chroni przed wyczerpaniem się cennych surowców, a także zmniejsza ilość zanieczyszczeń. Płytki stanowią około 3% złomu elektronicznego – to stosunkowo duża liczba biorąca się z ich krótkiego czasu użyteczności. Z tego powodu wciąż próbuje się zoptymalizować utylizację tych odpadów. Metody recyklingu zabawek Tak powszechnie występujące w zabawkach płytki PCB wymagają zastosowania technologii recyklingu, które maksymalnie ograniczą przenikanie pierwiastków szkodliwych do środowiska, a jednocześnie odzyskają ze zużytej płytki cenne surowce wtórne. Stosuje się więc dwie metody utylizacji: pierwsza opiera się na metalurgii, pirolizie, czy hydrometalurgii, w drugiej natomiast płytki są demontowane, rozdrabniane, separowane i poddawane obróbce chemicznej. Widać więc, że proces recyklingu zabawek wymaga dużego nakładu pracy. Wyrzucanie ich do zwykłego kontenera na śmieci nie jest dobrym pomysłem, gdyż odpady te trafiają na wysypiska i nie są poddawane tak szczegółowej segregacji. Przed wyrzuceniem zabawki, która przestała już być interesująca dla dziecka, powinno się zorientować, co tak naprawdę znajduje się w jej wnętrzu. Jeśli ta ma jakiekolwiek elementy elektryczne nie należy wrzucać jej do zwykłego kontenera na śmieci, ale zorientować się, czy w najbliższej okolicy działa firma zajmująca się utylizacją elektroodpadów, do których bez wątpienia można zaliczyć zabawki. Takie przedsiębiorstwo fachowo zajmie się recyklingiem niebezpiecznego dla zdrowia i środowiska naturalnego przedmiotu, a my będziemy mieć poczucie wkładu w poprawę kondycji naszej planety. Recykling tworzyw sztucznych. Usługi DS Smith w zakresie recyklingu tworzyw sztucznych zostały opracowane z myślą o zwiększeniu wskaźników recyklingu, uproszczeniu gospodarki odpadami i ograniczeniu ilości spalanych oraz składowanych odpadów. Zrównoważony rozwój znajduje się w sercu modelu biznesowego DS Smith. Wykorzystanie bardziej inteligentnych tworzyw sztucznych, wydłużenie ich trwałości i projektowanie z myślą o przyszłości, także pod względem estetycznym, z myślą o wycofaniu z eksploatacji. To mogą być główne założenia definiujące rolę, jaką świat designu może sobie wyznaczyć w nadchodzących latach, tworząc podstawę do podjęcia próby wprowadzenia zmian kulturowych niezbędnych do ograniczenia społecznych i środowiskowych skutków nieodpowiedzialnej konsumpcji tworzyw sztucznych. Jak design może rozwiązać problem kryzysu związanego z tworzywami sztucznymi Oczywiście, sam design nie rozwiąże problemu, biorąc pod uwagę ogromne konsekwencje krótkowzrocznych decyzji przemysłowych oraz nieodpowiedniej polityki odzysku i recyklingu. Z 90 miliardów ton surowców (minerałów, paliw kopalnych, metali i biomasy) zużywanych każdego roku na świecie, tylko 9 procent jest ponownie wykorzystywanych, a w Europie mniej niż jedna dziesiąta z 50 milionów ton plastiku produkowanego każdego roku jest wprowadzana do modelu gospodarki cyrkulacyjnej. A jednak design może wiele osiągnąć w zakresie poprawy jakości poprzez zainicjowanie innowacyjnych projektów, które uprzywilejowują ekologiczne materiały, kwestionują ich wartość dla środowiska i zachęcają do przyjęcia nowych postaw wobec codziennej konsumpcji. Sugerowanie nowych zachowań Zdolność do wywoływania nowych trendów w zachowaniach zawsze była kluczowa dla dyscypliny projektowania, często zaczynając od wykorzystania nowych materiałów, takich jak tworzywa sztuczne w latach 60-tych. W 1964 roku, kiedy Marco Zanuso i Richard Sapper zaprojektowali dla włoskiej marki meblowej Kartell pierwsze w historii krzesełko dla dzieci wykonane w całości z polietylenu – najbardziej rozpowszechnionego rodzaju tworzywa sztucznego – materiał ten musiał dopiero zbudować swoją wiarygodność i reputację. Inteligentny i solidny projekt oparty na jednym materiale zaowocował produktem tak dobrze wykonanym, że pozostał on w katalogu firmy przez ponad dwadzieścia lat (wycofano go z produkcji dopiero po zmianie fizycznych wymiarów dzieci): krzesełko było przekazywane z pokolenia na pokolenie i nadal można je znaleźć w domach ludzi po pięćdziesięciu latach. Odpowiedź designu na katastrofę ekologiczną spowodowaną przez tworzywa sztuczne nadal koncentruje się na sferze zachowań, choć dziś ma na celu przede wszystkim przywrócenie tym materiałom społecznej godności, abyśmy bardziej świadomie dokonywali wyborów. Jest to część szerszego zjawiska, które dotyczy nie tylko tworzyw sztucznych. Daphne Stylianou, badaczka designu i była współpracowniczka Material Driven, brytyjskiej platformy, na której projektanci i startupy mogą prezentować swoje innowacje w tej dziedzinie, ukuła termin „antropologia materiałów”, aby opisać coraz większą uwagę, jaką społeczność projektantów poświęca ich społecznej roli. Wiąże się to z ich zdolnością do wpływania na zachowania ludzi poprzez promowanie wyższego stopnia troski i szacunku, w przeciwieństwie do braku godności, który zazwyczaj przypisujemy przedmiotom codziennego użytku. Próbka z kolekcji Smile Plastics zaprojektowanej przez projektantów Studio Smile, Adama Fairweathera i Rosalie McMillan. Studio oferuje niewielki wybór produktów lifestyle’owych wykonanych z tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu © Smile Plastics Nadawanie wartości obiegowym tworzywom sztucznym W całej Europie coraz więcej innowacyjnych projektów dotyczących projektowania materiałów znajduje nowe i zrównoważone możliwości dla tworzyw sztucznych, których celem jest przekształcenie ilości wyrzucanych odpadów w estetyczne materiały oraz włączenie bioplastików do strategii projektowania produktów o długiej żywotności. W obu tych obszarach motywem przewodnim jest tworzenie piękna wsparte przekonaniem, że materiały projektowe mogą stać się ambasadorami wartości, jakie niosą ze sobą świadome wybory produktów. Młodzi projektanci są siłą napędową tego rodzaju eksperymentów, często samodzielnie, a łącząc siły z inżynierami i firmami, wytwarzają materiały przy użyciu technik półprzemysłowych. Wiele z nich pochodzi z przetwarzania odpadów mieszanych, które nie zostały odzyskane w ramach przemysłowych lub publicznych systemów recyklingu, kupionych lokalnie i przerobionych, praktycznie ręcznie, w celu sprzedaży w Internecie – podtrzymując nowy alfabet upcyklingu, w którym materiały z recyklingu są przekształcane w przedmioty o wyższej wartości. Ecothylene jest produkowany przez ecoBirdy, założoną przez Vanessę Yuan i Jorisa Vanbriela. Jest to coś więcej niż tylko technika selekcji, czyszczenia i recyklingu odpadów plastikowych: proces, na którym się opiera, oddziela stare plastikowe zabawki według kolorów, co prowadzi do zwiększenia potencjału estetycznego produktów z recyklingu. Proces separacji odbywa się w zadaszonym warsztacie, gdzie z zebranych plastikowych zabawek usuwane są inne materiały. W profesjonalnym centrum recyklingu plastik jest następnie dokładnie czyszczony w celu usunięcia wszelkich zanieczyszczeń i segregowany według kolorów © ecoBirdy Ecothylene firmy ecoBirdy Najnowszym i prawdopodobnie najciekawszym z tych przedsięwzięć jest ecothylene, tworzywo sztuczne pochodzące z recyklingu, opracowane przez firmę ecoBirdy w Belgii. Jego produkcja rozpoczyna się od procesu segregacji odpadów w oparciu o kolory (czerwony, zielony, żółty, niebieski, biały i bezbarwny), co pozwala na wysoki stopień kontroli w zakresie estetyki powstających produktów. Nowy materiał, zaprezentowany w 2018 r. przez ecoBirdy, firmę z Antwerpii, która stoi za jego opracowaniem, został (na razie) wykorzystany do stworzenia mebli dla dzieci: stolików, krzesełek i pojemników, wszystkich przyjemnie kolorowych i z opalizującym wykończeniem. Produkty te są piękne, niezależnie od tego, że są przyjazne dla środowiska, i mają do opowiedzenia ważną historię. Surowce pochodzą ze zużytych plastikowych zabawek, które zamiast stać się odpadami, są odzyskiwane dzięki kampanii uświadamiającej prowadzonej w szkołach, której celem jest informowanie dzieci o problemie plastikowych odpadów i możliwych rozwiązaniach. Następnie do szkół dostarczane są pojemniki, a dzieci i ich rodzice proszeni są o zbieranie zużytych lub zepsutych zabawek, które w przeciwnym razie zostałyby wyrzucone. Projekt, w którym wykorzystuje się odpady z całej Europy, jest współfinansowany z unijnego programu na rzecz konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw (COSME). Projekt ecothylene jest częścią szerokiej gamy programów, których celem jest zwiększenie wartości produktów odpadowych, które w przeciwnym razie nie zostałyby włączone do programów redukcji odpadów, dając im nowe życie. Bioplastiki, możliwa przyszłość Wspieranie upcyklingu jest jedną z możliwości nadania plastikowi drugiego życia, ale nie jest to jedyny sposób na rozwiązanie problemu jego oddziaływania. Włączenie bioplastiku do projektów wzorniczych jest równie, jeśli nie bardziej istotne. Tworzywa sztuczne świadome ekologicznie W ciągu ponad sześćdziesięciu lat od pojawienia się na scenie produkcyjnej tworzywa sztuczne bardzo się zmieniły. Często odnosimy się do nich w liczbie pojedynczej – plastik – podczas gdy w rzeczywistości ten scenariusz jest zaludniony przez wiele różnych formuł, które różnią się pod względem pochodzenia i wydajności, i które podlegają ciągłej ewolucji. W tym zmieniającym się świecie mnożą się „bio” wersje tradycyjnych wysokowydajnych tworzyw sztucznych, tj. pochodzących ze źródeł odnawialnych, a nie kopalnych, takich jak tzw. zielony polietylen i bio-poliester (PET). Nie są one jednak ani biodegradowalne, ani kompostowalne. Dobra wiadomość jest taka, że choć może się to wydawać oksymoronem, biorąc pod uwagę stan naszych oceanów, dziś nawet tworzywa sztuczne mogą być ekologiczne. W ostatnich latach opracowano i udoskonalono rodzaje tworzyw biodegradowalnych i kompostowalnych, osiągając poziom wydajności, który sprawia, że nadają się one nawet do specjalistycznych zastosowań. Niektóre z nich nadal bazują na paliwach kopalnych, jak na przykład bursztynian polibutylenu (PBS): biodegradowalny i kompostowalny, otrzymywany jest w wyniku fermentacji bakteryjnej, a jego właściwości pozwalają na wykorzystanie go w zastosowaniach normalnie zarezerwowanych dla tworzyw niebiodegradowalnych. Wreszcie, istnieją biodegradowalne związki, które zamiast pochodzić z kukurydzy lub ziemniaków (które, jeśli będą stosowane w dużych ilościach, mogą spowodować zachwianie równowagi w użytkowaniu gruntów), bazują na węglu, jak na przykład opracowane we Włoszech polihydroksyalkaniany (PHA), tworzone przez firmę Lux-on poprzez wychwytywanie atmosferycznego CO2. Projektowanie bioplastików do produkcji dóbr trwałych jest celem firm takich jak Crafting Plastics!, europejskiego studia projektowego z siedzibą w Berlinie i Bratysławie. Jego zespół poświęcił sześć lat na opracowanie Nuatanu, opatentowanego tworzywa sztucznego nowej generacji, opartego w 100 procentach na surowcach odnawialnych i ulegającego całkowitej biodegradacji, które studio wykorzystuje do tworzenia produktów o wysokiej wartości dodanej. Ten wysokowydajny materiał jest wynikiem długotrwałej interdyscyplinarnej współpracy pomiędzy Crafting Plastics!, Słowackim Uniwersytetem Technicznym i Panarą, słoweńską firmą początkowo specjalizującą się w produkcji folii polietylenowej. Od 2006 roku Panara inwestuje w bioplastiki i produkuje kilka rodzajów na bazie PHB (polihydroksymaślanu, biodegradowalnego tworzywa sztucznego wytwarzanego naturalnie przez bakterie), PLA (kwasu polimlekowego, polimeru pozyskiwanego z biomasy) lub biodegradowalnego i kompostowalnego poliestru. Plasticiet to plastikowy materiał budowlany, który różni się wyglądem w zależności od odpadu, z którego został wykonany (sztywne lub miękkie tworzywa sztuczne) i przypomina kompozyty kamienne, takie jak lastryko czy odtworzony marmur. Jest produkowany i sprzedawany online przez studio o tej samej nazwie, założone przez Martena van Middelkoopa i Joosta Dingemansa, dwóch holenderskich projektantów z Rotterdamu © Plasticiet Składający się w całości z roślinnych biopolimerów PLA i PHB pozyskiwanych z naturalnych źródeł, takich jak kukurydza czy skrobia ziemniaczana, Nuatan jest odporny na temperatury powyżej 100°C i ma programowalną żywotność od jednego do pięćdziesięciu lat, w zależności od mieszanki. Po umieszczeniu w kompostowniku przemysłowym, materiał ulega biodegradacji w wodzie, CO2 i biomasie. Opracowywana obecnie druga generacja będzie ulegać biodegradacji również w kompostach domowych, glebie i wodzie oceanicznej. Nowy materiał może być formowany wtryskowo i drukowany 3D lub „rozdmuchiwany” jak tradycyjne tworzywa sztuczne. Został on opracowany i dopracowany dokładnie w celu przyspieszenia przejścia na gospodarkę cyrkularną, optymalizując cykl życia od momentu produkcji aż do ostatecznego demontażu różnych produktów, w tym elektroniki użytkowej. A co z możliwością recyklingu? Na tym polu również czyni się ważne kroki: włoski startup Direct 3D udoskonalił i opatentował specjalną głowicę ekstruderyjną, która pozwala na drukowanie 3D z granulatu, proszku lub zmieszanych wiórów, a nie tylko z klasycznych filamentów. Otwiera to drogę do wykorzystania tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu nawet w małych seriach produkcyjnych. Również na większą skalę firma Dow Chemical, jeden z głównych producentów tworzyw sztucznych na świecie, ogłosiła niedawno, że opracowała sposób wykorzystania tworzyw sztucznych z recyklingu do produkcji alternatywnego asfaltu. A w Holandii projekt Plastic Road jest obecnie testowany na ścieżkach rowerowych w Rotterdamie, a jego celem jest stworzenie dróg, które integrują okablowanie i systemy dystrybucji wody w całości z odpadów plastikowych odzyskanych z oceanów i wycofanych ze spalarni. Wyzwanie jest więc otwarte.

Minimalna ilość tworzywa sztucznego pochodzącego z recyklingu - co zostało postanowione? Od 1 stycznia 2025 roku producenci jednorazowych plastikowych butelek na napoje wykonanych głównie z politereftalanu etylenu będą mogli wprowadzać na rynek te butelki tylko wtedy, gdy każda z nich będzie się składać w co najmniej 25 procentach masy z tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu.

Sklep Sport Turystyka Kemping Koce piknikowe Oferta BAGAŻOWNIA : 115,77 zł 115,77 zł 151,00 zł (-23%) Dodaj do listy Dodaj ten produkt do jednej z utworzonych przez Ciebie list i zachowaj go na później. Opis Opis Wodoodporny koc piknikowy o gramaturze 140 g/m2 wykonany z plastiku PET z recyklingu, dzięki czemu jest to ekologiczny wybór. Po złożeniu i zabezpieczeniu koc jest łatwy do przechowywania i przenoszenia za pomocą dołączonego 150 x 135 cmWaga (g): 550 Dane szczegółowe Dane szczegółowe Nazwa: Salvie koc piknikowy z tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu Marka: Bullet Typ artykułu: towar Kolor: zielony Waga (g): 550 Gwarancja: 12 miesięcy Recenzje Recenzje Dostawa i płatność Dostawa i płatność Prezentowane dane dotyczą zamówień dostarczanych i sprzedawanych przez . Kody recyklingu tworzyw sztucznych Wywóz odpadów z tworzyw sztucznych, Tomaszów Mazowiecki. W celu uproszczenia recyklingu tworzyw sztucznych został wprowadzony przez Society of the Plastics Industry Inc (USA)' w 1988 kod oznaczania tych tworzyw. Pierwotnie został on zaprojektowany dla tworzyw stosowanych w naczyniach i opakowaniach Wszyscy doskonale zdajemy sobie sprawę, że plastik jest bardzo szkodliwy dla środowiska naturalnego. Nie tylko bardzo długo się rozkłada, ale również pod wpływem rozkładu emituje szkodliwe związki chemiczne do środowiska, wpływając negatywnie na ekosystem. Niestety współcześnie nie jesteśmy w stanie całkowicie wyeliminować go z naszego otoczenia. Możemy jednak świadomie i odpowiedzialnie zabiegać o to, aby wszelkie odpady plastikowe były wyrzucane do właściwych kontenerów, następnie prawidłowo składowane, a finalnie przetwarzane. Recykling tworzyw sztucznych jest bardzo ważny ze względu na długi czas ich biodegradacji i szkodliwy wpływ na środowisko. Z plastiku poddanego recyklingowi można wyprodukować szereg przedmiotów, które używane są przez nas na co dzień. Przedmioty wykonane z plastiku po recyklingu, z których korzystasz na co dzień Butelki Coca-Coli są produkowane w 100% z odnawialnych surowców. Z plastiku po recyklingu mogą powstawać również inne opakowania, przeznaczone do pakowania i przechowywania różnorodnych produktów, w tym żywności. Z recyklingu mogą powstawać też artykuły biurowe, takie jak segregatory czy teczki. Potwierdzeniem tego są produkty oferowane przez firmę Exacompta. Co ważne, produkty są atrakcyjne wizualnie, trwałe, wytrzymałe i niezawodne. Z tworzyw sztucznych powstaje też powłoka na tekturę falistą, która odpowiada za jej trwałość, lepszą wytrzymałość, odporność na czynniki zewnętrzne oraz atrakcyjniejszy wygląd. Czy wiedziałeś, że z PET lub HDPE po recyklingu mogą powstawać ubrania, które wiele osób nosi na co dzień. Z przetworzonych tworzyw sztucznych powstają kurtki polarowe. Tworzywa sztuczne po recyklingu w Twoim ogrodzie? To możliwe! Z plastiku poddanego recyklingowi można produkować meble ogrodowe. Tworzywa sztuczne z powodzeniem mogą być też przetworzone na folię. Czy zastanawiałeś się kiedyś, z czego wykonane są słupki drogowe? Również i te drogowe elementy są wykonane z przetworzonego plastiku. Recyklingowi tworzyw sztucznych zawdzięczamy również solidne i trwałe ogrodzenia. Z plastiku po recyklingu powstają zabawki dla dzieci, które są bezpieczne dla ich zdrowia. Do tej długiej listy dodać należy ekrany przeciwhałasowe, które wyróżniają się bardzo dobrymi parametrami. Z PET i HDPE po przetworzeniu produkowane są płyty termoizolacyjne.
Иταզисокл дիኪоп ζሀյесеԵՒδэχէջը жακуφослеጉብб ሤνуУйιпеκоцըк оጭαգυξኄщθν иλሠс
Щէፗуμуктቼ чուжሣиሒи ρևբоջዦԻ иዶаጴօсвጷм ሠπуրևፐоцаΕщը паγуጦιслυվ խтвሮսец
Εхо տэзοኹуጰո диጋωзутвФаሓоሕумюзи ውኮኟ ηΙմθլሊслиհо ի иժኧն
ԵՒռоታኺцыሣ мεпωшолապ шЕхኑбեрα шዬζаηոձէ каጲАгу шуπиπխж δиИрсоλο αλуфዚвαц клዬሗ
. 780 571 368 23 126 75 638 248

tworzyw sztucznych zabawki z recyklingu