Marmurkowatość skóry u dziecka zwykle samoistnie ustępuje wraz z dorastaniem i dojrzewaniem układu krążenia. Marmurkowata skóra może być jednym z objawów niedoczynności tarczycy. Wówczas obserwuje się także inne symptomy choroby, takie jak szybsze męczenie się, zaparcia, nadmierne przybieranie na masie, mimo słabego łaknienia

Gorączka u dzieka pojawia się najczęściej przy infekcji wirusowej lub bakteryjnej. Temperatura ciała maluszka potrafi zmieniać się z godziny na godzinę. Stan podgorączkowy nieprzekraczający 38ºC działa korzystnie w walce z chorobą, ponieważ zwiększa ukrwienie tkanek i stymuluje układ odpornościowy. Jednak gdy gorączka przekracza 38ºC, osłabia organizm – wtedy należy ją obniżyć. Najlepiej za pomocą łagodnych leków przeciwgorączkowych w syropie lub czopkach. Zobacz film: "Czy wiesz, kiedy zacząć zbijać temperaturę?" spis treści 1. Jakie są objawy gorączki u dziecka? 2. W jaki sposób mierzyć temperaturę u dziecka? 3. Jak pomóc dziecku z gorączką? 4. Czym zbijać gorączkę u dziecka? rozwiń 1. Jakie są objawy gorączki u dziecka? Początek gorączki u dziecka łatwo zauważyć, nawet bez użycia termometru. Wystarczy przyłożyć dłoń do czoła dziecka, by sprawdzić, czy główka nie jest gorąca. Przy gorączce dziecko może mieć również czerwone wypieki na twarzy i oddychać przez usta. Kiedy występuje wysoka gorączka u dziecka, maluch bywa marudny, apatyczny, senny. Popłakuje, ma załzawione oczy, jego oddech staje się szybszy i płytszy niż zazwyczaj. Jeśli dziecko umie mówić, może skarżyć się, że jest mu zimno lub że ma dreszcze. U dziecka do piątego roku życia wysoka gorączka może wywołać drgawki. Drgawki gorączkowe przypominają nieco atak padaczki. Dziecko zaczyna drżeć, pręży się, sztywnieje, może stracić przytomność. Drgawki trwają zazwyczaj nie dłużej niż kilka minut. Gdy maluch przechodzi długotrwałą infekcję, pobieżne badanie temperatury ciała nie wystarcza. Trzeba mierzyć temperaturę u dziecka dwa razy dziennie – rano po obudzeniu i po południu. Pomiary warto zapisywać, by przebieg gorączki u dziecka przedstawić potem lekarzowi. Przy infekcji wirusowej gorączka u dziecka utrzymuje się zazwyczaj trzy-pięć dni, potem spada, podnosi się znowu i ustępuje całkowicie. Jeśli jednak gorączka nie spada lub po spadku utrzymuje się przez długi czas, to prawdopodobną przyczyną infekcji są bakterie i maluszkowi należy podać antybiotyk. 2. W jaki sposób mierzyć temperaturę u dziecka? Są różne sposoby na mierzenie temperatury, by zobaczyć, czy nie ma gorączki u dziecka: Pod pachą – ta metoda jest najwygodniejsza w przypadku dzieci starszych, ewentualnie cierpliwych i mało ruchliwych. W ustach – sposób ten sprawdza się u małych i większych dzieci; pomiar daje wynik wyższy o 0,3ºC od rzeczywistego. W odbytnicy – w ten sposób mierzymy gorączkę u niemowlaka, z uwagi na krótki czas mierzenia i szybki wynik pomiaru; końcowy wynik jest wyższy o 0,5ºC od rzeczywistej temperatury ciała. W aptekach dostępne są do mierzenia gorączki u dziecka termometry elektroniczne, przykładane na czoło termometry paskowe, termometry cyfrowe do pomiaru temperatury w uchu oraz termometry cyfrowe do ekspresowego pomiaru temperatury po zbliżeniu aparatu do głowy dziecka. 3. Jak pomóc dziecku z gorączką? Podwyższona temperatura ciała sprawia, że organizm dziecka poci się i traci elektrolity oraz wodę. Przy gorączce u dziecka należy poić malca, by uzupełniać niedobory płynów w organizmie i zapobiec odwodnieniu. Najlepiej podawaj maluchowi do picia czystą wodę. Jeśli dziecko odmawia picia, do wody dodaj kilka kropel cytryny i sok z malin. Możesz również podawać dziecku niesłodzone herbatki owocowe, rozcieńczony sok, mleko z miodem albo zrobiony w domu syrop z cebuli i czosnku z dodatkiem cytryny. W obniżaniu gorączki u dziecka pomóc mogą chłodne okłady na czoło albo kąpiel w wodzie o temperaturze niższej o 2ºC od temperatury ciała. Krótką kąpiel można wykonać dopiero po podaniu malcowi leku przeciwgorączkowego, by uniknąć nieprzyjemnych dreszczy. Kąpiel nie jest wskazana u dziecka mocno osłabionego. Pamiętaj, że dziecko z gorączką powinno odpoczywać w łóżku. Zadbaj, by temperatura pokojowa nie była zbyt wysoka – nie większa niż 20ºC. Pokój dziecka powinien być regularnie wietrzony. Na czas wietrzenia przenieś maluszka do innego pomieszczenia, by powietrze z zewnątrz nie owionęło go. Ważne jest również nawilżanie powietrza w pokoju, ponieważ wilgotne powietrze ułatwia oddychanie. Ponieważ dziecko mocno się poci, regularnie wymieniaj mu pidżamkę i pościel. Gorączka u dziecka wskazująca o 1 stopień więcej niż podstawowa temperatura ciała, to również wzrost zapotrzebowania o 12 proc., w związku z czym przy temperaturze 38,6 stopnia, dziecko potrzebuje praktycznie dodatkowego posiłku, bo aż 384 kcal. Co zrobić jeśli dziecko z gorączką nie jeść i nie ma apetytu? Można wspomagać się specjalnymi preparatami dostępnymi w aptekach, które będą doskonałym uzupełnieniem, a ich płynna konsystencja będzie bardziej akceptowalna przez dziecko niż stały posiłek. W momencie drgawek gorączkowych nie wkładaj maluchowi niczego do buzi. Najlepiej połóż dziecko na boku, na podłodze i pilnuj, żeby o nic się nie uderzyło. Po ataku drgawek jak najszybciej wezwij pogotowie ratunkowe lub lekarza. Najczęściej drgawki w gorączce u dziecka nie pozostawiają żadnych zdrowotnych następstw. Lepiej jednak na tyle szybko obniżyć gorączkę, na ile to możliwe – by uniknąć drgawek. 4. Czym zbijać gorączkę u dziecka? Gorączka u dziecka najczęściej pojawia się wieczorem lub w nocy. Do rana możesz pomóc maluszkowi przetrwać, podając mu lek przeciwgorączkowy. Niemowlęta i kilkulatki powinny przyjmować specjalne preparaty przeciwgorączkowe w syropach, przeznaczone specjalnie dla nich. Te leki zawierają dawki paracetamolu lub ibuprofenu dostosowane do masy ciała małych dzieci. Najmłodszym szkrabom najczęściej podaje się paracetamol, który zaczyna działać w ciągu 30-60 minut od podania i obniża gorączkę na blisko cztery godziny. Ibuprofen oprócz działania przeciwgorączkowego ma również działanie przeciwzapalne. W aptekach dostaniesz bez recepty preparaty przeciwgorączkowe w różnej postaci. Najszybciej przy gorączce u dziecka działają czopki, dlatego przy wysokiej gorączce u dziecka użyj właśnie ich. Gorączkę u dziecka obniżaj systematycznie i nie dopuszczaj do skoków temperatury ciała. Wiele maluchów po obniżeniu temperatury zaczyna bawić się, szaleć, dokazywać. Jednak nie sugeruj się szybką poprawą stanu zdrowia dziecka po podaniu leków. Na ich odstawienie jest jeszcze za wcześnie. Bez zastosowania lekarstw temperatura ciała dziecka mogłaby znowu gwałtownie wzrosnąć. Pamiętaj, że dzieciom do końca 12. roku życia nie wolno podawać salicylanów, np. aspiryny i polopiryny, bo mogą one wywołać zespół Reye'a. polecamy
Zdarza się, że sine usta u dziecka wskazują na schorzenie kardiologiczne. W takich przypadkach, nie zawsze pojawiają się symptomy towarzyszące, zwłaszcza we wczesnej fazie rozwoju choroby. Warto jednak zwrócić uwagę na reakcje malca podczas wysiłku, np. w trakcie robienia kupki.

Niektórym osobom jest ciągle zimno. Może mieć to związek z wieloma mniej lub bardziej poważnymi schorzeniami oraz dolegliwościami zdrowotnymi, dlatego warto zawsze skonsultować nietypowe uczucie zimna z lekarzem. Termoregulacja – co to jest i na czym polega? Termoregulacja to zdolność organizmu do utrzymania właściwej temperatury ciała. U człowieka wynosi ona 36,6 stopnia Celsjusza i sprawia, że wtedy czujemy się najlepiej. Każda zmiana temperatury świadczy o jakimś problemie zdrowotnym, choć ludzie mogą mieć indywidualnie trochę niższą temperaturę. Odchylenie o jedną czy dwie dziesiąte nie oznacza nic złego, natomiast temperatura niższa o 0,5 stopnia Celsjusza może świadczyć o osłabieniu organizmu. Ciągłe uczucie zimna, wrażenie, że mamy zimne stopy i dłonie czy że trzęsie nas zimno, nie jest jednak niczym dobrym. Może mieć różne przyczyny i wynikać z problemów z układem krążenia, niewłaściwym funkcjonowaniem układu sercowo-naczyniowego, niedoborów żelaza w organizmie czy chorób tarczycy. Zmniejszona tolerancja na zimno Trudno jest jednoznacznie określić, kiedy mamy do czynienia ze zmniejszoną tolerancją na zimno. Przyjmuje się, że ma to miejsce wówczas, gdy przy odczuwanych przez większość osób jako korzystne warunkach termicznych odczuwamy nietypowy i niewspółmierny do temperatury otoczenia chłód. Może to świadczyć o zaburzeniach metabolicznych oraz być pierwszym objawem wielu różnych schorzeń np. o podłożu psychicznym. O zmniejszonej tolerancji na zimno nie musi świadczyć uczucie chłodu, które dotyczy całego ciała; czasami uczucie zimna pojawia się jedynie w określonych miejscach na ciele, np. dotyczy dłoni, stóp, głowy, nosa lub uszu. Zdiagnozowanie przyczyny zmniejszonej tolerancji niskich temperatur obejmuje wykonanie podstawowych badań diagnostycznych, które mogą ujawnić np. zaburzenia w funkcjonowaniu układu hormonalnego oraz zaburzania funkcji krwiotwórczych. W przypadku braku wyraźnych przyczyn dolegliwości często okazuje się, że ma ona podłoże nerwicowe. Uczucie zimna a płeć Odczuwanie zimna częściowo zależy od płci. Kobiety zazwyczaj częściej czują chłód, szybciej marzną. Wynika to z innej budowy fizjologicznej, a także innego funkcjonowania układu hormonalnego. Estrogeny sprawiają, że kobiety w inny sposób odczuwają chłód, ponieważ szybciej zwężają im się naczynia krwionośne. Są też bardziej podatne na wychłodzenie, bo mają cieńszą i bardziej wrażliwą skórę. Zmniejszona tolerancja na zimno – przyczyny Istnieje wiele możliwych przyczyn nadmiernego odczuwania zimna. Poniżej opisujemy 5 częstych schorzeń, które mogą powodować, że tolerancja na zimno zaczyna się zmniejszać. Poniższe objawy zawsze powinny zostać skonsultowane lekarzem. 1. Niedobór żelaza w organizmie Dość częsta u osób w różnym wieku (w szczególności kobiet) anemia to jedna z najczęstszych przyczyn pojawienia się zmniejszonej tolerancji na zimno. W tym przypadku uczuciu chłodu najczęściej towarzyszą też inne objawy, które jasno wskazują, że konieczna jest wizyta u lekarza. Należą do nich: ciągłe uczucie zmęczenia, zawroty głowy, osłabienie, bladość skóry i błon śluzowych, nadmierna senność, krwawienie z dziąseł, pieczecie języka, problemy z kondycją fizyczną, bóle w klatce piersiowej i kołatanie serca. Anemię można zdiagnozować na podstawie podstawowego badania krwi. Jest ono niezwykle ważne, bo podobne objawy występują na początku bardzo poważnych schorzeń np. nowotworów krwi. 2. Niedobór witaminy B12 Przenikliwe zimno może również być spowodowane niedoborem witaminy B12 w organizmie. Sprzyja on powstaniu anemii, zaburzeniom procesów krwiotwórczych, osłabieniu organizmu, a także rozwojowi schorzeń neurologicznych. Aby uzupełnić niedobór witaminy B12, należy stosować odpowiednio zbilansowaną dietę. Powinny w niej znaleźć się produkty pochodzenia zwierzęcego, wątróbki, ale też nabiał czy ryby. Suplementy poprawiające ogólne funkcjonowanie organizmu często zawierają witaminę B12. Jej dawkowanie powinno być jednak uzależnione od niedoborów, dlatego zamiast sięgać po suplementy, lepiej jest wykonać dokładne badania krwi. 3. Niedoczynność tarczycy Choroby tarczycy mogą powodować zarówno uczucie zimna, jak i uderzenia gorąca. W przypadku niedoczynności tarczycy mamy właśnie do czynienia z przejmującym uczuciem chłodu, które skłania nas do zakładania grubej kurtki, kiedy ludzie wokół nas komfortowo czucia się w lekkim swetrze. Oprócz zmniejszonej tolerancji na zimno niedoczynność tarczycy powoduje także wzrost masy ciała, problemy z odchudzaniem, przewlekłe zmęczenie oraz przesuszanie skóry. 4. Kłopoty z krążeniem Przenikliwe zimno może także sygnalizować problemy z funkcjonowaniem układu krążenia. W takiej sytuacji często występują zimno dłonie i zimne stopy. Gdy krew wolniej krąży, przemiana materii zwalnia, a ty odczuwasz uczucie zimna. Do problemów w funkcjonowaniu układu krążenia mogą przyczynić się stojąca lub siedząca praca, niedoczynność tarczycy, stosowanie niektórych leków, choroby autoimmunologiczne, życie w stresie lub nadmierne stosowanie używek. Aby poprawić krążenie, warto zacząć się ruszać. Regularna aktywność fizyczna, nordic walking, jogging, mogą pomóc przyspieszyć krążenie i poprawić metabolizm. Warto również wykonać badania, a jeśli lekarz zaleci, przyjmować leki, które przyspieszą krążenie 5. Niedowaga Kolejną z przyczyn pojawienia się zmniejszonej tolerancji na zimno jest nadmierna utrata masy ciała. Może być ona wynikiem nierozsądnego odchudzania, choroby np. nadczynności tarczycy, stresu, schorzeń nowotworowych oraz wielu innych chorób i dolegliwości zdrowotnych. Przejmujące uczucie chłodu często towarzyszy osobom, które należą do grupy ektomorfików, czyli osób z wyjątkowo niskim procentem tkanki tłuszczowej i szybką przemianą materii. 6. Nerwica i depresja Różne rodzaje nerwicy oraz depresja i inne schorzenia o podłożu psychicznym także mogą powodować zmniejszoną tolerancję na zimno, która początkowo pojawia się jedynie w sytuacjach stresowych lub uważanych przez osobę chorą za niekomfortowe. W tym przypadku często pojawiają się także liczne objawy somatyczne np. zawroty głowy, duszności, uczucie odrealnienia, problemy z układem pokarmowym oraz drżenie ciała. 7. Choroba z Lyme Coraz częstszą przyczyną nietolerancji niskich temperatur i nadmiernego odczuwania chłodu jest choroba z Lyme lepiej znana pod nazwą borelioza. W zależności od tego, jaki narząd lub układ zaatakują krętki boreliozy, uczuciu zimna mogą towarzyszyć inne objawy np. ból głowy, ból stawów, ból mięśni, zaburzenia neurologiczne oraz nawracające infekcje, które przypominają grypę. Borelioza nie zawsze musi objawiać się tzw. rumieniem wędrującym, który uważany jest za jej charakterystyczny objaw. 8. Zbyt mało tkanki mięśniowej Przenikliwe zimno może wynikać również z niedożywienia lub zbyt małej tkanki mięśniowej w organizmie. Osoby bardzo szczupłe są bardziej podatne na wyziębienie i mogą częściej odczuwać zimno. Z dnia na dzień co prawda nie przytyjemy, ale możemy popracować nad wzrostem masy mięśniowej, zwyczajnie rozpoczynając ćwiczenia. Już po miesiącu treningów możemy zwiększyć masę mięśniową od 0,5 do 1 kg. 9. Cukrzyca Odczuwanie zimna może wywoływać również cukrzyca. Choroba wywołuje odczucie drętwienia czy mrowienia w palcach. Tego rodzaju objawy mogą pojawiać się powoli, wiele osób nie zdaje sobie z nich sprawy. Warto wykonać badania cukru, zwłaszcza jeśli pojawiają się również inne sygnały ze strony organizmu świadczące o chorobie takie jak suchość skóry, ciągłe pragnienie czy nadmierne oddawanie moczu. Przy diagnostyce cukrzycy stosuje się test obciążenia glukozą. 10. Brak wystarczającej ilości snu Niekiedy przenikliwe zimno związane jest z nieodpowiednią ilością snu. Jeśli jesteśmy niewyspani, czujemy się zmęczeni i osłabieni. Nie mamy odpowiedniej ilości energii, czujemy piasek pod powiekami, jest nam zimno. Wystarczy jedna nieprzespana noc, by wydajność organizmu znacznie spadła. Pamiętajmy, że niedobór snu zwiększa produkcję kortyzolu w organizmie. To zwiększa stres i wyzwala napięcie nerwowe. Zbyt mała ilość snu obniża kondycję psychiczną, przyczynia się do pogorszenia nastroju, sprawia, że czujemy się zniechęceni do życia. Koncentracja i zdolność kojarzenia faktów ulegają osłabieniu, ciężko nam się skupić na wykonywanych zadaniach. Wystarczy jedna dobra noc, w czasie której nadrobimy sen, by poczuć się lepiej. 11. Anemia, niedowaga, niskie BMI Kolejną przyczyną odczuwania przenikliwego zimna jest niedowaga. Niskie BMI poniżej 18 przyczynia się do wzrostu ryzyka wystąpienia niedokrwistości z niedoboru żelaza, zaburzeń krążenia, parodontozy, nasilenia stanów depresyjnych. Aby nie dopuścić do takiej sytuacji, należy zdrowo się odżywiać i regularnie przyjmować posiłki. W diecie powinny znaleźć się witaminy i mikroelementy, a także składniki odżywcze pomagające organizmowi dobrze funkcjonować. 12. Odwodnienie Przenikliwe zimno i odczuwanie chłodu mogą być związane również z odwodnieniem organizmu. Przestrzeganie wypijania 2 litrów płynów dziennie pomaga zapobiec odwodnieniu i ewentualnym jego skutkom. Jest to groźny stan, ponieważ powoduje nie tylko zawroty głowy i suchość skóry, ale także wywołuje skurcze mięśni. Co jeszcze może powodować uczucie zimna? Często zmniejszona tolerancja na zimno jest pierwszym objawem wirusowych infekcji sezonowych, chorób zakaźnych wieku dziecięcego, przemęczenia organizmu oraz ciąży. Czytaj też:Od ortopedy do dietetyka, czyli jak dysbioza jelitowa wpływa na cały organizm

Zimne ręce i stopy po COVID-19. Lekarze ostrzegają: To może być objaw poważnej choroby. Lekarze ostrzegają, że w niektórych zakażonych koronawirusem dochodzi do wystąpienia mikrozakrzepów. (Facebook) - Na początku dłonie siniały, potem zaczęły blednąć i puchnąć. Skóra zrobiła się niemal przezroczysta, widać każdą żyłę. Co robić, gdy niemowlę się poci? Pocenie główki u niemowlaka może być wywołane wieloma czynnikami, na przykład przegrzewaniem dziecka. Ale może także oznaczać chorobę, dlatego nie warto go bagatelizować. Co robić, gdy niemowlę poci się podczas karmienia i snu? Pocenie główki u niemowlaka: przeczytaj nasz poradnik. Pocenie główki u niemowlaka to przypadłość występująca stosunkowo często. Zwykle nie oznacza ona nic złego - niemowlę po prostu jest przegrzane, ma na sobie zbyt wiele warstw odzieży lub przebywa w dusznym pomieszczeniu. Ale może ono zwiastować również infekcję lub być oznaką choroby, dlatego warto dowiedzieć się więcej na temat pocenia główki u niemowlaka. Spis treściJak poznać, że dziecku poci się główka?Przyczyny pocenia się główki niemowlakaPocenie główki u niemowlaka podczas karmienia piersiąPocenie główki u niemowlaka podczas snuPocenie główki u niemowlaka a niedobór witaminy DPocenie główki u niemowlaka: co robić? Jak poznać, że dziecku poci się główka? Pocenie główki u niemowlaka oznacza, że na głowie dziecka pojawiają się krople potu. Może ich być niewiele, a mama przy przewijaniu, przytulaniu czy karmieniu dziecka, po prostu poczuje wilgoć. Może być też inaczej - po drzemce czy nocnym wypoczynku mama zobaczy, że poduszeczka, na której śpi niemowlę, jest mokra od potu. Warto pamiętać, że problem nadmiernej potliwości nie musi dotyczyć wyłącznie główki dziecka, ale również karku, rączek czy nóżek (szczególnie zgięć pod kolanami). Czytaj również: Zakrywanie wózka pieluszką - pomaga czy szkodzi? Potówki u dziecka. Jak się pozbyć potówek? Przyczyny pocenia się główki niemowlaka Pocenie główki u niemowlaka może wynikać: z przegrzania, o którym wspomniałam wyżej, lub złej cyrkulacji powietrza w pokoiku dziecka. Warto pamiętać, że temperatura w sypialni powinna oscylować w granicach 18-20 stopni, aby niemowlę mogło smacznie i zdrowo spać. Aby sprawdzić, czy niemowlęciu nie jest zbyt gorąco, dotknijmy jego karku. Jeśli będzie wilgotny lub mokry, zmieńmy dziecku ubranie na lżejsze. z jego... temperamentu. Jeśli wasze dziecko jest ruchliwe, często się rozkopuje i macha nóżkami, zużywa dużo energii. Być może właśnie dlatego na jego główce pojawia się pot. może także oznaczać alergię. Niewiele mam jest świadomych, że środki piorące, których używają do przywracania czystości czapeczkom czy ubrankom dziecka, mogą podrażniać skórę. Podrażnienie to może objawiać się właśnie nadmierną potliwością. Warto sprawdzić płyny do prania i kupować wyłącznie hipoalergiczne, dostosowane do delikatnej skóry niemowląt. może być również wywołane tkaninami, z których wykonana jest pościel w łóżeczku dziecka. Być może materiał, z którego uszyta jest poduszeczka, wywołuje u dziecka alergię. Aby sprawdzić, czy pościel rzeczywiście nie uczula niemowlaka, zmieńmy mu bieliznę pościelową na bawełnianą. Sięgając w sklepie po tekstylia i akcesoria dla dziecka, zawsze sprawdzajmy składy i wybierajmy produkty naturalne, które nie wywołają u dziecka żadnych podrażnień. Dobra rada: Zamiast poduszki, podłóżmy dziecku pod głowę pieluszkę tetrową. może być także oznaką infekcji, z jaką toczy walkę organizm dziecka. Jeśli dodatkowo niemowlę ma gorączkę i jest rozpalone, natychmiast powinniśmy udać się do pediatry. Nadmierna potliwość powinna zniknąć po ustąpieniu objawów choroby. może także oznaczać krzywicę. W dzisiejszych czasach zdarza się to jednak rzadko - zarówno kobiety w ciąży, jak i niemowlęta, przyjmują stałe dawki witaminy D, które kontroluje lekarz. Jeśli jednak niepokoi was spocona główka dziecka, udajcie się do pediatry. Aby wyeliminować krzywicę, być może lekarz podejmie decyzję o zwiększeniu dawki witaminy D. może być jednym z objawów mukowiscydozy. W tym przypadku zawsze towarzyszy mu również nieprzyjemny zapach, wywołany obecnością chlorków w pocie dziecka. Jeśli nie czujemy żadnej niemiłej woni, nie martwmy się na zapas. może być również dziedziczne. Jeśli któreś z rodziców cierpi na nadmierną potliwość, być może dziecko po prostu odziedziczyło tę przypadłość. Warto skonsultować to z dziadkami. Pocenie główki u niemowlaka podczas karmienia piersią Niektórym niemowlętom główka poci się podczas karmienia piersią. Przyczyny tego zjawiska mogą być dwie: zbyt mała ilość pokarmu w piersiach mamy lub nieprawidłowa technika karmienia. Jeśli źle przystawimy dziecko do piersi, będzie ono musiało wykonać podwójny wysiłek, by przyssać się do piersi mamy. Stąd też pot - niemowlę po prostu się męczy. Warto przeanalizować nasz sposób karmienia i sprawdzić, czy robimy to prawidłowo. Podobnie jest z karmieniem butelką. Jeśli niemowlęciu poci się główka, być może otwór w butelce, przez który przepływa pokarm, jest zbyt mały. W tej sytuacji dziecko również musi wykonać podwójny wysiłek, by się najeść. Spróbuj nieznacznie zwiększyć ten otwór i obserwuj reakcję niemowlaka. Jeśli główka przestanie się pocić, znalazłaś przyczynę problemu. Pocenie główki u niemowlaka podczas snu Problem nadmiernej potliwości może również pojawiać się podczas snu dziecka. Być może jest on spowodowany czynnikami opisanymi powyżej, czyli alergią na środki piorące czapeczki i ubranka lub materiały, z których wykonana jest poduszeczka i pościel dziecka. Łatwo to sprawdzić, zmieniając płyny do prania oraz bieliznę pościelową na bawełnianą. Przyczyną pocenia główki u niemowlaka może być również przegrzanie czy nieodpowiednia temperatura w pokoju. By wykluczyć te czynniki, ubierajmy dziecko lżej, pamiętając, że niemowlę powinno mieć na sobie o jedną warstwę ubrań więcej niż dorośli (a nie kilka) i wietrzmy pomieszczenie. Czytaj również: Higiena snu – jak zadbać o prawidłowy sen niemowlęcia? Niemowlę w upały - dlaczego nie chce spać? W czym kłaść spać dziecko latem? Dopajanie niemowlaka podczas upałów i nie tylko Pocenie główki u niemowlaka a niedobór witaminy D Nadmierna potliwość może być wywołana niedoborem witaminy D. Co prawda, zdarza się to rzadko, ale nie jest to niemożliwe. Być może witamina D, którą aplikujemy niemowlakowi, nie wchłania się zbyt dobrze. Częstym błędem, który popełniają mamy, jest dodawanie witaminy D do butelki z herbatką. W takiej sytuacji wit. D się nie wchłonie - powinna być bowiem zawsze podawana z mlekiem. Najlepiej jednak jest ją aplikować bezpośrednio do buzi dziecka - wtedy mamy pewność, że nie osadziła się na dnie butelki, a niemowlę przyjęło pełną dawkę. Nie podejmujmy jednak samodzielnie decyzji o zmianie dawkowania, tylko udajmy się do lekarza. Pocenie główki u niemowlaka: co robić? Aby pozbyć się problemu, w pierwszej kolejności wyeliminujmy przyczyny podane wyżej. Jeśli problem nie ustąpi, a główka niemowlaka dalej będzie wilgotna, koniecznie udajmy się do pediatry. On sprawdzi, czy nadmierna potliwość nie ma podłoża chorobowego. Czy potrafisz rozpoznać, co dolega twojemu dziecku? Pytanie 1 z 10 Twoje dziecko nie chce ssać piersi, zaczyna się ślinić i płacze. Nagle ssie palce i wkłada do buzi wszystko, co wpadnie mu w ręce. Objawy sugerują: infekcję jamy ustnej ząbkowanie przeziębienie Pomiar obwodu głowy jest bardzo ważny dla kontroli prawidłowego rozwoju dziecka. Wielkość głowy może świadczyć o wielu zagrażających zdrowiu czy życiu chorobach. Siatka centylowa głowy uwidacznia wykresy krzywych prezentujących obwody główki dziecka w poszczególnych miesiącach (od 1. do 12. miesiąca życia) lub latach życia Jedną dłonią dotykasz czoła dziecka, drugą - swojego. Ono ma cieplejszą głowę. Myślisz: “Aha, gorączka! Trzeba ją obniżyć”. Podajesz dziecku lek przeciwgorączkowy i być może popełniasz błąd. Gorączka u dzieci nie zawsze jest groźna. Gorączka u dzieci nie zawsze jest groźna Umownie przyjęliśmy, że temperatura ciała zdrowego człowieka powinna wynosić 36,6 st. C. U każdego z nas jednak może ona być stale nieco wyższa lub nieco niższa. Poza tym ciepłota ciała zmienia się w ciągu doby - rano jest niższa, a wieczorem wyższa o około pół stopnia. Dzieci zwykle mają ciało trochę chłodniejsze niż dorośli, ale gwałtowniej od nas reagują nawet na banalne infekcje, np. przeziębienie. Niektóre już przy temperaturze 38 st. C miewają drgawki gorączkowe. Gorączka u dzieci: podwyższona temperatura ciała może być reakcją na: zakażenie wirusowe, bakteryjne, grzybicze, szczepienie ochronne, zapalenie stawów, jelit, wyrostka robaczkowego, opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, nadczynność tarczycy, silną alergię, odwodnienie (u dzieci zwłaszcza po biegunce), rozległe oparzenia, ciężki uraz, zażywanie pewnych leków np. antynowotworowych, silne przeżycia lub pobudzenie emocjonalne. Jak powstaje gorączka u dzieci Kontrola temperatury ciała odbywa się w części mózgu zwanej podwzgórzem. Tam znajduje się ośrodek termoregulacji, który utrzymuje równowagę między wytwarzaniem ciepła w tkankach (głównie w wątrobie i mięśniach) a jego utratą, przede wszystkim przez skórę. Jeśli w organizmie znajdą się substancje zwane pirogenami egzogennymi (zwykle są to wirusy lub bakterie i wytwarzane przez nie produkty lub toksyny), wówczas białe ciałka krwi, będące częścią układu odpornościowego, zaczynają wytwarzać specjalne białka - pirogeny endogenne. Oddziałują one na ośrodek termoregulacji i przestawiają nasz wewnętrzny termostat na trochę wyższy poziom. Reakcją na sygnał płynący z mózgu są szybkie i powtarzalne skurcze mięśniowe (dreszcze), które mają na celu podwyższenie temperatury ciała. Dlaczego? Ponieważ przy znacznym wzroście temperatury chorobotwórcze drobnoustroje nie mogą się szybko rozwijać ani namnażać i szybciej giną. materiał partnera Autor: GSK Gorączka u dzieci: obniżać czy nie? Podwyższona temperatura ciała stanowi naturalną reakcję obronną organizmu. Gorączka nie jest chorobą samą w sobie, ale jej objawem, często pierwszym, który zauważają rodzice. Dzieci zwykle skarżą się na bóle głowy, mięśni, łamanie w kościach, początkowo jest im zimno, później na przemian ogarniają je dreszcze i fale gorąca. Mogą towarzyszyć temu objawy przeziębienia: katar, kaszel, bóle uszu, nudności, wymioty czy biegunka. Rodzice starają się więc obniżyć gorączkę, bo powoduje złe samopoczucie. Musimy jednak pamiętać, że podając dziecku środek przeciwgorączkowy, łagodzimy tylko dolegliwości, nie likwidujemy źródła infekcji i dodatkowo osłabiamy naturalne procesy samoobrony organizmu. Takie postępowanie może wydłużyć chorobę, nie powinno się więc tego robić rutynowo. Zawsze trzeba wziąć pod uwagę stan dziecka i to, jak znosi ono podwyższenie temperatury ciała. Gorączka u dzieci: kiedy do lekarza? Jeśli wiesz, że twoje dziecko na gorączkę reaguje drgawkami, zacznij ją obniżać, gdy zbliży się do 38 st. C, i jak najszybciej zgłoś się do lekarza. Dzieciom, u których już kiedyś wystąpiły drgawki gorączkowe, pediatra zwykle przepisuje na zapas czopki z działającym zapobiegawczo Luminalem (jeżeli je masz, to wykorzystaj). Zgłoś się też do lekarza, jeśli: gorączka dochodzi do 39 st. C i wyraźnie utrudnia dziecku funkcjonowanie, po 2-3 dniach stosowania babcinych metod dziecko nie czuje się lepiej lub objawy choroby się zaostrzą, stany gorączkowe mają tendencję do nawracania, podejrzewamy, że chodzi o poważniejsze schorzenie (np. gorączka i bóle po prawej stronie brzuszka mogą świadczyć o zapaleniu wyrostka robaczkowego). Gorączka u dzieci: domowe sposoby Sprawdzają się w większości przypadków. Jeśli dziecko chodzi do żłobka czy przedszkola, zatrzymaj je w domu przez kilka dni. Powinno jak najwięcej pić, ponieważ się poci i może się odwodnić (infekcjom wirusowym czasem towarzyszy biegunka, która przyspiesza proces odwodnienia). Serwuj mu letnie herbatki i napoje. Jeżeli nie ma ochoty jeść, nie zmuszaj! Proponuj bogate w witaminy musy owocowe, kompoty, jogurty i zmiksowane zupki, by łatwo było je przełykać. Nie opatulaj malca grubymi swetrami ani kocami. To tylko podwyższy temperaturę. Wystarczy piżamka i lekkie okrycie. Zadbaj o to, by w domu nie było więcej niż 22 st. C. Dobrze jest nawilżać powietrze, bo wtedy dziecku łatwiej się oddycha. By obniżyć temperaturę, zastosuj letnie okłady na klatkę piersiową, brzuch, pod pachy i w pachwinach. Albo owiń nagie dziecko na 10 minut mokrym (nie zimnym!) prześcieradłem (bez dodatkowego przykrycia, by nie utrudniało parowania) lub przecieraj jego ciało mokrą myjką. Pomoże też 5-10-minutowa kąpiel w wodzie o 1-2 st. C chłodniejszej niż temperatura ciała dziecka. Podając lek przeciwgorączkowy, przestrzegaj zaleconego dawkowania! Po odpowiednim czasie zmierz ponownie temperaturę i jeśli nadal jest wysoka, podaj drugą dawkę preparatu. Gdy i ta nie zadziała, zgłoś się do lekarza. 36-37 st. C - temperatura normalna 37,1-38 st. C - stan podgorączkowy 38,1-39 st. C - gorączka średnia 39,1-40,5 st. C - gorączka wysoka powyżej 40,5 st. C - gorączka niebezpieczna dla zdrowia i życia Gorączka u dzieci: leki przeciwgorączkowe Preparaty z paracetamolem są dostępne w postaci roztworu (dzieciom od 3 miesiąca życia podaje się go np. z mlekiem), czopków (przy wymiotach), saszetek z proszkiem do rozpuszczania w wodzie, tabletek musujących (dla dzieci powyżej 7 roku życia). Dzieciom do 12 roku życia nie podaje się kwasu acetylosalicylowego (np. Polopiryny, Aspiryny), gdyż po nich może wystąpić zagrażająca życiu choroba neurologiczna - zespół Reye’a (zwłaszcza przy wirusowych chorobach zakaźnych, np. grypie czy ospie wietrznej). Jak mierzyć gorączkę u dzieci Codziennie rano i wieczorem, o tej samej porze. W razie potrzeby także w południe i późnym wieczorem. Do pomiaru można użyć termometru elektronicznego - wtedy wynik znamy już po minucie, ale jest przybliżony. Jeśli zależy nam na bardzo dokładnym pomiarze, lepiej korzystać z tradycyjnego rtęciowego wskaźnika (3 min). Wysokość temperatury zależy od miejsca pomiaru i użytego termometru. Pediatrzy zalecają, by dzieciom do 5 roku życia mierzyć temperaturę w odbytnicy, bo taki pomiar jest najdokładniejszy. Musi on trwać ok. 2 minut. Końcówkę termometru trzeba wcześniej posmarować wazeliną i wsuwać ją bardzo powoli, ostrożnie. Pamiętajmy jednak, że temperatura w odbycie jest wyższa o 0,5 st. C od tej pod pachą czy w ustach. Aby uzyskać właściwą wartość, musimy od temperatury zmierzonej w odbytnicy odjąć pół stopnia. Starszym dzieciom można wkładać termometr pod pachę lub do buzi. Należy pamiętać, by nie mierzyć w ustach zaraz po wypiciu przez dziecko gorącego napoju. Wynik może wprawić nas w popłoch, a będzie nieprawdziwy. miesięcznik "Zdrowie" Występowanie bólu w piersiach u dziecka w 99 proc. związane jest z: chorobą układu mięśniowo-szkieletowego, chorobą układu oddechowego, chorobą układu pokarmowego, inną przyczyną, np. chorobą o podłożu psychogennym, chorobą piersi u dziewcząt, chorobą infekcyjną czy chorobą kręgosłupa. Zaledwie 1 proc. przyczyn bólu w
Uczucie gorących i piekących stóp to częsta dolegliwość, którą jednak zazwyczaj bagatelizujemy. Najczęstszą przyczyną może być źle dobrane obuwie czy przemęczenie. W ten sposób objawia się też grzybica czy kontuzja spowodowana uprawianiem sportu. Piekące, gorące stopy mogą też być jednak sygnałem znacznie poważniejszych schorzeń, np. niewydolności żylnej czy cukrzycy (zwłaszcza niezdiagnozowanej albo źle leczonej), a nawet poważnych problemów z nerkami. Zdjęcie Gorące i piekące stopy mogą być objawem wielu chorób /123RF/PICSELUczucie pieczenia w stopach często towarzyszy nam po dłuższym czasie noszenia niewygodnego obuwia. Zwłaszcza jeśli jest ono wykonane z tworzywa sztucznego, zbyt ciasne lub źle wyprofilowane. W takich butach stopy bardzo szybko się męczą, a ciężar ciała nie jest równomiernie rozłożony. W efekcie na stopach pojawiają się odciski, modzele, a nawet pęcherze wypełnione płynem surowiczym. Po całym dniu w takim obuwiu możemy odczuwać pieczenie i mrowienie stóp. Pomocne będą maści złuszczające i regenerujące naskórek (np. krem z mocznikiem), ale problem rozwiąże jedynie zmiana obuwia. WideoZimne stopy. Wiele osób teraz ma ten problem Zdjęcie Warto dbać o regularne nawilżanie stóp /123RF/PICSELUczucie gorąca i pieczenia stóp to charakterystyczny objaw grzybicy. Tą chorobą zakaźną bardzo łatwo jest się zarazić w publicznych miejscach, np. na basenie czy na siłowni. Czynnikiem ryzyka jest korzystanie ze wspólnych ręczników czy akcesoriów. Grzybica objawia się również złuszczaniem skóry i paznokci, pękaniem pięt, zaczerwienieniem i silnym świądem. Leczenie wymaga stosowania specjalnych maści mamy wrażenie, że nasze stopy są wciąż gorące i pieką, możemy mieć do czynienia z kontuzją, a konkretnie zapaleniem rozcięgna podeszwowego stopy. Jest to tkanka łączna biegnąca przez całą długość stopy. Dzięki niej możemy stawać na palcach czy wykonywać kroki. Zdarza się jednak, że na skutek przeciążenia (np. nadmiernej aktywności fizycznej) rozwija się w niej stan zapalny. Najczęściej dotyka to biegaczy. Charakterystycznym objawem zapalenia rozcięgna podeszwowego jest ból pięty i uczucie pieczenia w stopach. Symptomy te nie pojawiają się jednak od razu po kontuzji, ale dopiero po odpoczynku, zazwyczaj następnego dnia. Urazu nie powinno się bagatelizować – może przyczyniać się do powikłań, takich jak ostroga piętowa. Zdjęcie Zespół niespokojnych stóp uniemożliwia spokojny sen /123RF/PICSELUczucie gorąca w stopach to również objaw uciążliwej przewlekłej choroby, która najczęściej dotyka osoby w średnim wieku. Mowa o zespole niespokojnych nóg (RLS), które daje o sobie znać także poprzez mrowienie (nie tylko stóp, ale też łydek), drętwienie czy szczypanie. Często pojawiają się też bolesne skurcze łydek. Choroba najbardziej kojarzona jest jednak z uporczywym przymusem ciągłego poruszania nogami. Dolegliwości nasilają się wieczorem i w nocy, uniemożliwiając zasypianie i spokojny sen. W zwalczaniu choroby pomocne jest suplementowanie żelaza i witamin z grupy B, wykonywanie ćwiczeń relaksacyjnych i masaży wzmacniających mięśnie. Zdjęcie Zwracaj uwagę na opuchliznę kostek i łuszczenie się skóry stóp /123RF/PICSELPieczenie stóp może być również oznaką poważnych schorzeń, takich jak przewlekła niewydolność żylna. Krew gromadzi się w górnych partiach nóg i w bardzo ograniczonym zakresie dociera do stóp, wywołując ich niedokrwienie i niedotlenienie. Inne objawy to opuchlizna kostek, skurcze stóp i łydek. Najczęściej występują w godzinach wieczornych i mijają po i pieczenia stóp nie należy też bagatelizować z innych względów. Może to być objaw neuropatii – groźnego powikłania niezdiagnozowanej lub źle leczonej cukrzycy. Zbyt wysoki poziom cukru utrzymujący się we krwi może uszkadzać drobne naczynia krwionośne i nerwy czuciowe. Skóra stóp staje się wtedy nadmiernie wysuszona, a rany bardzo trudno się leczą. Neuropatia może być związana także z niewydolnością nerek czy niedoczynnością tarczycy. Dlatego wszelkie niepokojące objawy należy zawsze konsultować z 1% na pomoc dzieciom – darmowy program TUTAJ>>>Ciągle jest Ci zimno lub gorąco? Sprawdź swoje hormony!20 listopada 2020Żar leje się z nieba, a Ty i tak masz zimne dłonie i stopy? A może odwrotnie…Siedzisz w krótkim rękawku i przy zakręconym kaloryferze, podczas gdy inni noszą ciepłe sweterki i otulają się kocami? Każdy z nas ma inną tolerancję temperatury. To fakt! Ciągłe uczucie zimna lub gorąca nie jest jednak normalnym objawem. Może świadczyć o problemach z tarczycą, a co za tym idzie zaburzeniach gospodarki hormonalnej. Do jakiego specjalisty udać się wtedy po pomoc? Odpowiedź znajdziesz w – to ona odpowiada za metabolizm i termoregulacjęTarczyca (łac. glandula thyroidea) jest parzystym gruczołem dokrewnym położonym w przednio-dolnej części szyi. Nad nią znajduje się krtań, a pod nią chrząstki tchawicy. Gruczoł tarczycowy waży ok. 25 gramów i składa się z dwóch pęcherzykowatych płatów – prawego oraz lewego. Oba płaty są ze sobą połączone wąską cieśnią (węziną), która przylega do przedniej ściany tchawicy. Pęcherzyki tarczycowe wytwarzają i magazynują dwa hormony, trójjodotyronię, czyli FT3 (20%) oraz tyroksynę, czyli FT4 (80%). Jednak nie robią tego samoistnie. By produkcja hormonów ruszyła, tarczyca musi zostać najpierw pobudzona przez inny hormon – produkowaną w przysadce mózgowej tyreotropinę, w skrócie tarczycy mają do spełnienia w organizmie człowieka wiele ważnych funkcji. Odpowiadają za jego rozwój i prawidłowe funkcjonowanie, wpływają na pracę mózgu, układów nerwowego, wydalniczego i kostnego, a ponadto regulują gospodarkę wapniowo-fosforanową. Co ważne, wpływają także na tempo metabolizmu, a co za tym idzie utrzymanie odpowiedniej temperatury jak zimno! Przyczyną marznięcia może być niedoczynność tarczycy Gdy tempo metabolizmu zwalnia, to wraz z nim zwalnia także produkcja ciepła. W efekcie ciągle czujemy się przemarznięci, nawet pomimo letniej pogody za oknem. Jedną z możliwych przyczyn ciągłego uczucia zimna jest niedoczynność tarczycy. Wiąże się ona z niedoborem hormonów tarczycowych i spowolnieniem procesów metabolicznych. Niedoczynność tarczycy dotyczy ok. 2% naszego społeczeństwa, a wśród chorych przeważają kobiety. Dzielimy ją na pierwotną oraz wtórną. W pierwszym przypadku uszkodzona jest sama tarczyca, przysadka mózgowa działa natomiast prawidłowo i cały czas próbuje pobudzić tarczycę do produkcji FT3 i FT4, wydzielając duże ilości TSH. W przebiegu pierwotnej niedoczynności tarczycy dochodzi więc do znacznego wzrostu tyreotropiny. W niedoczynności wtórnej przestaje z kolei działać przysadka. Tarczyca nie ma więc jak być pobudzana do produkcji hormonów. Przyczyną wtórnej niedoczynności tarczycy jest najczęściej albo uraz głowy, albo guz postacią niedoczynności tarczycy jest choroba Hashimoto, czyli przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy. Może ona rozwijać się niepostrzeżenie przez wiele lat. Jej objawy są mało charakterystyczne i rzadko przypisujemy im podłoże chorobowe. Każdy z nas odczuwa przecież czasem zmęczenie i senność, każdemu zdarza się przybrać parę nadprogramowych kilogramów. Problemy z koncentracją, nerwowość i przygnębienie także nie wydają się niczym nadzwyczajnym, zwłaszcza w dzisiejszym zagonionym świecie. A jednak! Wszystkie ww. objawy mogą sugerować niedoczynność tarczycy. Tym bardziej jeśli towarzyszy im jeszcze niska tolerancja zimna, suchość skóry, wypadanie włosów czy łamliwość chorobą Hashimoto, niedoczynność tarczycy może być także spowodowana chorobami przysadki mózgowej lub podwzgórza, poporodowym zapaleniem tarczycy, całkowitym lub częściowym usunięciem tarczycy, stosowaniem niektórych leków, napromieniowaniem szyi albo niedoborem jodu w Niedoczynność tarczycy – dieta może pomóc!Uff, jak gorąco! Przyczyną ciągłego uczucia ciepła może być nadczynność tarczycyNadczynność tarczycy jest stanem odwrotnym do niedoczynności. Wiąże się ze wzrostem poziomu FT3 i FT4 ponad dopuszczalną normę oraz spadkiem poziomu TSH. Nadmiar hormonów tarczycowych sprawia, że metabolizm przyspiesza. Chory staje się nerwowy i nadpobudliwy, ma problemy ze snem, nie może się na niczym skupić i traci na wadze, pomimo teoretycznie normalnej diety. Jest mu też wiecznie gorąco i nadmiernie się poci. U kobiet z nadczynnością tarczycy często obserwuje się zaburzenia cyklu menstruacyjnego. Tarczyca może być nadaktywna z kilku powodów. Najczęstszym jest choroba Gravesa – Basedowa albo choroba Plummera (inaczej wole guzowate toksyczne).Przy problemach z termoregulacją pomoże endokrynolog! Lekarzem, do którego należy się udać przy podejrzeniu chorób tarczycy jest endokrynolog. To właśnie on zajmuje się zaburzeniami funkcjonowania gruczołów dokrewnych takich jak tarczyca. W pierwszej kolejności endokrynolog zleca najważniejsze badania: morfologię krwi, badania poziomów FT3, FT4, TSH i anty-TPO (przeciwciała przeciwtarczycowe) oraz USG tarczycy. Dopiero na podstawie wyników tych badań oraz wywiadu medycznego lekarz endokrynolog stawia diagnozę i proponuje się więcej: Poradnia endokrynologiczna – kiedy się udać?Reasumując, ciągłe uczucie zimna lub gorąca może świadczyć o problemach z tarczycą. W takim przypadku pomocy należy szukać u lekarza endokrynologa, który zleci najpotrzebniejsze badania i na podstawie wyników zaproponuje skuteczne jest Ci zimno lub gorąco? Uwaga, to mogą być problemy z tarczycą. Już teraz umów się na konsultację ze specjalistą do poradni endokrynologicznej holsäMED i porozmawiaj o swoich dolegliwościach. Pamiętaj! Konsultacja z lekarzem jest pierwszym krokiem do zdrowia i dobrego samopoczucia! Zadzwoń: 32 506 50 85 Napisz: [email protected]Uderzenia gorąca w stopieCzy masz niepokojące uczucie ciepła w stopie? Co jest przyczyną takiej dolegliwości i czy powinieneś skonsultować się z lekarzem? W tym artykule poznasz powody takich nieprzyjemnych napadów i dowiesz się co w takiej sytuacji robić. Niekiedy uczucie to jest na tyle kłopotliwe, że utrudnia codzienne funkcjonowanie. Budzimy się w środku nocy, nie możemy skupić na pracy czy innych zadaniach. Przede wszystkim, gdy dopadają Cię nieznane wcześniej dolegliwości wiedz, że wizyta u lekarza jest wskazana. Zawsze lepiej poznać przyczynę problemu niż żyć w nieświadomości. O czym może świadczyć uczucie gorąca w jednej stopie? Przyczyny problemu Objawy mogą wynikać ze zmian przepływu krwi w stopie, poszerzenia łożyska naczyniowego lub zmian hormonalnych. Zwróć uwagę czy towarzyszą ci inne dolegliwości takie jak:• Drętwienie kończyn, • Pieczenie, • Swędzenie, • Szczypanie, • Skurcze nóg i łydek, • Promieniujący ból te mogą sugerować następujące choroby: • Cukrzyca, • Bolerioza, • Neuropatia, • Półpasiec, • Niedoczynność tarczycy, • Alkoholizm, • Alergia, • Zespół niespokojnych nóg RLS, • Zaburzenia neurologiczne, • Niewydolność żylna, • Zapalenie rozcięgna podeszwowego, • Grzybica stóp, • Problemy z kręgosłupem. Właściwą diagnozę może postawić jedynie specjalista, dlatego nieodzowna jest wizyta u lekarza. Co jeszcze mogę zrobić? Zwróć uwagę na obuwie, które nosisz. Czy jest ono przewiewne i wygodne? Unikaj zbyt uciskających butów. Palce muszą się swobodnie poruszać, a pięty nie powinny być ocierane. Zrezygnuj z butów na wysokim obcasie, dopóki problem nie ustąpi. Być może niedawno doświadczyłeś jakiejś kontuzji, a dolegliwości są jej następstwem?Zwróć uwagę na swoją postawę ciała. Problemy z kręgosłupem często objawiają się promieniującym bólem, który może dawać znać również poprzez uczucie gorąca w stopie. W pracy i podczas odpoczynku staraj się siedzieć prosto. Jeśli wiele godzin spędzasz w jednej pozycji, spróbuj ją urozmaicić. Co godzinę wstań od biurka i udaj się na krótki spacer lub wyprostuj nogi i zmień postawę gorąca w stopie nie są przyjemnym uczuciem. Mogą, lecz nie muszą zwiastować poważnej dolegliwości. Ustal, jak często pojawiają się objawy, jak długo trwają i jeśli będą się powtarzać, umów się na kontrolną wizytę u lekarza rodzinnego. Mogą być one objawem początków poważnej choroby. Im szybciej ją rozpoznasz, tym większe prawdopodobieństwo wyleczenia. Pamiętaj, że o wiele lepiej zapobiegać niż stopy Kategoria: ProfilaktykaWiele osób uskarża się na pieczenie stóp i odczucie gorąca, jakby chodziło się po rozżarzonych węglach. Piekące stopy potrafią dokuczyć o każdej porze dnia i w każdych okolicznościach; podczas stania, chodzenia czy nawet leżenia. Czasami uczuciu gorących stóp towarzyszy mrowienie w nogach i osłabienie czucia. Szczególnie uciążliwa jest ta dolegliwość wieczorem, gdy utrudnia piekących stópTrudno znaleźć przyczynę piekących stóp. Wrażenie gorąca w stopach mogą powodować różne czynniki, od niegroźnych związanych z niewłaściwym obuwiem po poważne schorzenia krótkotrwałego i okazjonalnego pieczenia stóp są na ogół niegroźne i najczęściej pieczenie jest skutkiem źle dobranego obuwia czy skarpet. Pieczenie jest tu odpowiedzią na kontakt skóry z niektórymi barwnikami ze skarpet czy obuwia, brak cyrkulacji powietrza, źle wyprofilowaną wyściółkę butów, a nawet długotrwałe stanie czy chodzenie na zbyt wysokich przewlekłego pieczenia mogą już być groźniejsze i wymagają konsultacji lekarskiej. Należą do nich: Zaburzenie nerwów obwodowych w nogach czyli neuropatia czuciowa (nerwy ulegają uszkodzeniu i przekazują do mózgu błędne sygnały), uwięzienie nerwu między trzecim a czwartym palcem stopy. Cukrzyca (polineuropatia cukrzycowa). Jej pierwszym objawem jest sucha i swędząca skóra. Przewlekła niewydolność żylna. Zespół niespokojnych stóp (w tym przypadku pieczenie stóp nasila się zwłaszcza wieczorem, a dodatkowo czuje się mrowienie albo cierpnięcie stóp i łydki i potrzebę ruszania stopami). Grzybica (pieczeniu towarzyszy swędzenie i zmiany na skórze i ewentualnie paznokciach). Niedobór witamin z grupy B, a szczególnie witaminy B1 i B12 (neuropatia wieloczynnikowa, zwana zespołem piekących stóp). Błędy żywieniowe (zbyt wysoka zawartość cukru w pożywieniu, nadmierne spożywanie napojów alkoholowych). Pieczenie częściej występuje także u nałogowych palaczy i osób pijących dużo kawy (być może z powodu niszczenia witaminy B przez te używki). Zaburzenia wątroby, nerek czy tarczycy. Otyłość i zatrzymanie płynów w w przypadku palących stóp Skonsultuj lekarza, bo piekące stopy mogą być pierwszym objawem poważnej choroby. Ruszaj się – codzienna aktywność fizyczna wzmocni dolne kończyny i pobudzi krążenie. W trakcie odpoczynku w ciągu dnia ułóż nogi wyżej niż serce opierając je o ścianę, taboret czy podkładając pod stopy zrolowany koc. Unikaj stania w bezruchu, o ile to możliwe wykonuj wszystkie prace na siedząco ze stopami ustawionymi na małym stołeczku. Masuj palce stóp, stopy i całe nogi przed udaniem się na spoczynek. Do masażu użyj dobrego kremu nawilżającego i przeciwzapalnego. Doskonale sprawdzi się masaż w kąpieli bąbelkowej. Po masażu pozostań przez 5-10 minut w pozycji leżącej z nogami uniesionymi i opartymi np. o ścianę. Wybieraj bawełniane skarpety i dobrze dopasowane, „oddychające” buty. Unikaj spożywania cukru i pokarmów go zawierających. Popraw stan wątroby, jadając więcej sałatek i surówek, pijając surowe soki z następujących warzyw i owoców: kapusta, marchew, rzodkiew/rzodkiewka, burak, papryka oraz owoce cytrusowe. Zrób sobie również ziołową kurację wspomagającą prace wątroby (zobacz Zioła dla wątroby). Zadbaj o dostarczenie organizmowi odpowiedniej ilości kwasów tłuszczowych niezbędnych dla nerwów i krążenia. Spożywaj dużo produktów bogatych w witaminę C (poprawią krążenie) oraz witaminy z grupy na podstawie Sekcja Zdrowie, poz. 107 i „Zdrowe Nogi”, nr 8Zobacz również: Sposoby na żylaki Niech cię stopy poniosą Sposoby na obrzęki stópUwaga: Naturalne i alternatywne metody leczenia mogą zastąpić leki chemiczne, ale nie zastąpią zdrowego rozsądku. Pamiętajmy, żeby w poważniejszych przypadkach skorzystać z pomocy odpowiadamy za skutki stosowania terapii opisywanych w tym serwisie, stosujesz je na własną odpowiedzialność. Kategoria: Dolegliwości chorobowePiekące podeszwy i uczucie gorących stóp mogą być zarówno symptomem poważnych chorób jak i niegroźną dolegliwością, ale niezależnie od przyczyny, ta przypadłość potrafi skutecznie utrudnić codzienne obuwie a gorące stopyBardzo często odczucie gorących stóp jest po prostu wynikiem noszenia nieodpowiedniego obuwia. Bardzo ważny jest rodzaj materiału, z jakiego wykonane są buty, ponieważ powinien on umożliwiać cyrkulację powietrza. W innym wypadku skóra „dusi się” w zamkniętym środowisku przez kilka lub kilkanaście godzin, co prowadzi do podrażnień. Należy także zwracać uwagę na grubość i strukturę wkładek, które powinny tworzyć barierę ochronną pomiędzy stopą a podłożem. Podczas długiego przebywania w pozycji stojącej lub chodzenia po betonowych, twardych powierzchniach, całe ciało wywiera ogromny nacisk na stopy, a jest on szczególnie odczuwalny przy obuwiu na wysokim obcasie lub w przypadku osób z uniknąć nieprzyjemnego pieczenia i uczucia gorących stóp, należy dbać o odpowiedni poziom nawilżenia skóry. W aptekach i drogeriach można kupić kremy i pudry specjalnie do tego przeznaczone, a w dobrych sklepach obuwniczych specjalne wkładki żelowe, które zmniejszają nacisk na podłoże podczas chodzenia i chłodzą. Przyczyną gorących stóp może być również alergia na włókna zawarte w skarpetach lub przyczyną gorących stópGorące stopy mogą być również skutkiem zaawansowanych nagniotków i modzeli. Te pierwsze mają zazwyczaj kształt zaokrąglonych, twardych narośli na stawach palców i pojawiają się po noszeniu zbyt ciasnego lub ocierającego obuwia. Modzele natomiast mogą pojawiać się na pięcie, pod palcami lub wszędzie tam gdzie skóra jest narażona na długotrwały nacisk i tarcie. Obu rodzajom zrogowacenia stóp bardzo często towarzyszy odczucie pieczenia w miejscach, które zajmują i uczucie gorących stóp. Zazwyczaj można je wyleczyć samodzielnie, stosując odpowiednie maści i ścierając stopniowo martwy naskórek, ale kiedy są już bardzo zaawansowane i rozległe, konieczna może być wizyta u stóp a gorące stopyJeżeli gorącym stopom towarzyszy uciążliwe swędzenie, zaczerwieniona, obficie złuszczająca się skóra na stopach, osłabione i łamliwe paznokcie oraz nieprzyjemny i intensywny zapach to prawdopodobnie przyczyną jest grzybica stóp. W niektórych jej odmianach mogą pojawić się nawet małe pęcherzyki wypełnione płynem. Choroba ta nie jest zazwyczaj groźna, ale należy szybko podjąć leczenie, aby zatrzymać rozwój ogniska stopy objawem rozcięgna podeszwowegoKolejną chorobową przyczyną gorących stóp jest rozcięgno podeszwowe. Polega ono na zapaleniu pasma tkanek, rozciągających się od pięty niemal aż do drugiego końca stopy. Pieczeniu towarzyszy ból, który szczególnie odczuwalny jest zaraz wstaniu z łóżka oraz po intensywnym wysiłku fizycznym. Choroba ta szczególnie często spotykana jest u sportowców, a wśród nich najbardziej narażeni na nią są biegacze. Leczenie w zależności od zaawansowania choroby może wymagać jedynie odpoczynku od aktywności fizycznej lub rehabilitacji i leczenia czyli zespół niespokojnych nóg a gorące stopyRLS to inaczej zespół niespokojnych nóg, którego jednym z wielu objawów jest właśnie odczucie gorąca w stopach. Poza tym charakterystycznym symptomem tej choroby jest trudne do opanowania, odczuwanie silnej potrzeby poruszania nogami i stopami. Razem z pieczeniem możliwe jest odczuwanie mrowienia, twardnienia i szczypania, które często rozciąga się również na łydki. RLS jest chorobą genetyczną, ale nie znamy dokładnych przyczyn jej powstawania. Nie stanowi poważnego zagrożenia dla zdrowia, jednak przez to, że najczęściej objawy nasilają się w nocy, bywa przyczyną bezsenności i znacznie utrudnia codzienne przyczynyWymienione powyżej źródła pieczenia w stopach to te występujące najczęściej, ale nie jedyne. Zdarza się, że gorące stopy są oznaką neuropatii – uszkodzenia nerwów czuciowych. Szczególnie wyczuleni na tę chorobę powinni być cukrzycy, ale jej występowanie może być także spowodowane niedoborem witaminy B12 i wtedy mamy do czynienia z takim rodzajem neuropatii, który powszechnie nazywa się zespołem piekących stóp. Zazwyczaj można ją leczyć poprzez zmianę nawyków żywieniowych i dobór produktów bogatych w odpowiednie minerały. Innymi źródłami gorących stóp bywają choroby naczyń krwionośnych, bolesny rumień kończyn, a nawet zaburzenia stopy mogą mieć niezwykle proste i łatwe do zwalczenia przyczyny, ale zdarza się także, że są one jedynie objawem poważniejszego schorzenia. Jeżeli zmiana obuwia i odpowiednia pielęgnacja skóry stóp nie przynoszą odczuwalnych rezultatów, najlepszym wyjściem jest udanie się do lekarza, który wykona odpowiednie badania w razie potrzeby wskaże kierunek KocońCiepło, zimno… Skąd te zaburzenia termoregulacji? |HelloZdrowieOdczuwanie ciepła i zimna to naturalny mechanizm, w którym organizm chroni się przed przegrzaniem i wychłodzeniem. Niestety u niektórych osób przestaje on działać prawidłowo. Wszyscy wkoło porozbierani, a ty siedzisz pod kocem? Lub na odwrót – wszyscy czują się znakomicie, ty natomiast marzysz o wejściu do chłodni, a na czole perli ci się pot? To zaburzenia termoregulacji. Co może być przyczyną nagłego uczucia gorąca lub zimnej skóry?Termoregulacja umożliwiła organizmom stałocieplnym funkcjonowanie niezależne od temperatury otoczenia. Hormony regulujące temperaturę wewnątrz ciała produkuje podwzgórze – dba o to, by wewnątrz zawsze było 36,6 st. C. Natomiast receptory umieszczone na skórze (zazwyczaj w pobliżu tułowia) pomagają wykryć temperaturę na zewnątrz. Wystarczy nawet drobna zmiana temperatury zewnętrznej (np. gdy na zewnątrz jest zimno, a my wchodzimy do ciepłego autobusu), by organizm zareagował i podniósł lub obniżył temperaturę ciała. Reakcją na zmiany temperatury jest pocenie się lub drżenie zimna lub ciepła jest cechą indywidualną i zależy od wielu czynników – klimatu, w którym się mieszka, wieku, wagi, a także od płci. Kobiety, mimo że mają odrobinę wyższą temperaturę ciała od mężczyzn, częściej narzekają na uczucie chłodu i szybciej marzną. A to dlatego, że organizm kobiecy jest bardziej niż męski nastawiony na utrzymanie temperatury w kluczowych narządach kosztem miejsc oddalonych nieco od centrum – czyli np. stóp i rąk. Badania amerykańskich naukowców z University of Utah wykazały, że chociaż kobiety mają nieco wyższą temperaturę ciała niż mężczyźni, ich ręce są o 2,8 st. C chłodniejsze. Kobiety marzną szybciej od mężczyzn dlatego, że zwykle mają mniej mięśni, które odpowiadają za wytwarzanie termoregulacji określa się mianem hipotermii oraz hipertermii. Hipotermia, czyli obniżenie temperatury wewnętrznej organizmów stałocieplnych poniżej normalnego zakresu jej zmian może prowadzić do niebezpiecznego wychłodzenia. Dreszcze oraz zimna skóra mogą oznaczać, że w organizmie spada temperatura ciała. U osób z zaburzoną termoregulacją, np. u dzieci lub u osób starszych do hipotermii może dojść nawet w niezbyt chłodnym otoczeniu. Obniżenie terperatury ciała mogą wywołać niektóre leki, alkohol, wyczerpanie, choroby i czyli podwyższenie temperatury w całym ciele do określonej temperatury może skutkować przegrzaniem i udarem cieplnym. Przegrzanie objawia się obrzękiem i skurczami mięśniowymi, czasem prowadzi też do omdlenia. Udar pojawia się, gdy głęboka temperatura ciała przekracza 40°C. Klasyczna postać udaru dotyczy zwykle osób starszych i dzieci poniżej 4 roku życia, które znajdują się w gorącym i wilgotnym otoczeniu oraz są obardzone chorobami współistniejącymi. Udar cieplny wysiłkowy może wystąpić u młodych osób, które wykonywały nadmiernie wyczerpującą pracę do ciepłego pomieszczenia, wsiadasz do nagrzanego tramwaju i po minucie masz wrażenie, że zaraz eksplodujesz z gorąca, czujesz, że zaczyna się z ciebie lać. Rozglądasz się po innych i nikt oprócz ciebie nie wyciera sobie ukradkiem potu z może odczuwasz uderzenia gorąca zupełnie niezwiązane z temperaturą otoczenia? Jeśli tak, to warto wiedzieć, że uczucie gorąca może pojawić się w przebiegu niektórych chorób. Taki symptom dotyczy między innymi nadczynności tarczycy, gruźlicy, rakowiaka czy nadciśnienia tętniczego krwi. Dlaczego jeszcze niektórzy nadmiernie odczuwają ciepło?1. Stres i emocjeKłótnia z bliską osobą czy napięta sytuacja w pracy może zaburzyć pracę podwzgórza regulującego temperaturę ciała. Amerykański neuropsycholog kliniczny Michael Lynch, dziekan American School of Professional Psychology at Argosy University w Waszyngtonie, zauważył, że w czasie stresu autonomiczny układ nerwowy zwiększa przepływ krwi w kierunku najważniejszych narządów twojego ciała, powodując wzrost temperatury. Ale jednocześnie krew odprowadzana jest z kończyn, co może sprawić, że niektórzy ludzie paradoksalnie w sytuacji stresowej odczuwają Kawa, herbata, alkoholA może przed wyjściem z domu w upał strzeliłeś sobie solidną małą czarną? Uczucie gorąca i pocenie się nasilają kofeina i alkohol. Dlatego latem podczas upałów lepiej ograniczyć picie kawy, herbaty i napojów wyskokowych. Przyspieszają one krążenie krwi – co powoduje wzrost temperatury ciała i wzmaga potliwość. Choć – uwaga – alkohol na rozgrzewkę też wcale nie jest dobry, bo rozszerza naczynia krwionośne i w zimie można w ten sposób wychłodzić NadwagaDodatkowe kilogramy tłuszczu to dodatkowa izolacja dla organizmu. Nadwaga też może być przyczyną zbyt intensywnego odczuwania gorąca i pocenia się. Stosunek powierzchni ciała do jego masy jest wyższy, co oznacza, że mniej skóry ma schłodzić schłodzić więcej ciała niż u osób szczupłych. Dlatego otyli mocniej się pocą podczas upału i potrzebują też więcej czasu, żeby ochłonąć np. po wysiłku niż ich szczupli koledzy. Amerykańscy badacze z University of California San Francisco udowodnili, że utrata masy ciała zmniejsza częstotliwość i intensywność ataków gorąca u kobiet podczas OwulacjaHormony też lubią namieszać. Na łamach „The Journal of Neuroscience” dr Jianguo Gu z University of Florida pisał, że subiektywne odczuwanie temperatury u kobiet może zależeć od dnia cyklu. Za nadmierne odczuwanie ciepła winić należy progesteron, który dochodzi do głosu właśnie w czasie jajeczkowania. To on powoduje wzrost temperatury ciała i sprawia, że pocimy się mocniej niż Menopauza i andropauzaUderzenia gorąca w menopauzie są jednym z pierwszych objawów zwiastujących przekwitanie. Wynikają ze spadku czynności hormonalnej jajników i niedoboru estrogenów. U mężczyzn po 50 roku życia pojawia się andropauza, w której dochodzi do redukcji funkcji rozrodczych i hormonalnych jąder. Procesowi temu mogą towarzyszyć chwilowe wzrosty temperatury odczuwane jako fale gorąca często występują wraz z takimi symptomami jak rozdrażnienie, nudności i wymioty, nadmierna potliwość, biegunki, bóle głowy, kołatanie serca czy drżenie kończyn. Odczucie, że jest nam za gorąco może dotyczyć praktycznie każdej części ciała:uczucie gorąca w nodze (często w łydce) może być związane z zaburzeniem krążenia, uciskiem nerwów lub przebytym urazem;przyczyną uczucia gorąca w stopie może być zmiana przepływu krwi w jej obrębie;uczucie gorąca w głowie może towarzyszyć nerwicy, chorobom tarczycy czy menopauzie;uczucia gorąca na twarzy i szyi może wynikać z problemów hormonalnych;uczucie gorąca w brzuchu (żołądku) może być skutkiem spożycia ostrego i gorącego posiłku zawierającego przyprawy takie jak pieprz, chili czy czosnek lub wypicia alkoholu;uczucie gorąca w klatce piersiowej – za ten objaw może być odpowiedzialna uczucie zimna może być jedną z oznak poważnych chorób, takich jak cukrzyca, niedoczynność tarczycy, anemia. Może być też związane z niskim ciśnieniem krwi i jej słabym krążeniem – co objawia się marznięciem, dreszczami i zimną skórą głównie stóp i rąk. Zwykle jednak poważna choroba daje więcej niż ten jeden objaw, zatem jeśli oprócz uczucia zimna nic więcej ci nie dolega, weź pod lupę swój tryb życia. Bo może…1. Za mało się ruszaszBadania naukowców z Uniwersytetu Georgia pokazały, że wystarczy trenować trzy razy w tygodniu po minimum 20 minut, by poprawić samopoczucie i wyregulować organizm. Osoby biorące udział w eksperymencie po sześciu tygodniach deklarowały, że rzadziej jest im zimno. A to dlatego, że ćwiczenia pozytywnie wpływają na pracę serca i płuc. Ruch sprawia, że pobieramy więcej tlenu, który jest skuteczniej rozprowadzany po organizmie – kto się rusza, ten nie Za mało ważyszOsobom z niedowagą (BMI poniżej 18) jest zwykle zimniej niż tym z prawidłową masą ciała. Po pierwsze, brakuje im tłuszczu – czyli izolacji. Po drugie – ci, którzy mało jedzą i mało ważą, mają też niski metabolizm – a gdy się nie spala, nie ma też jak się ogrzać. I po trzecie – mało tkanki mięśniowej też wpływa na odczuwanie zimna. Mięśnie produkują ciepło i podkręcają metabolizm. O dziwo, można mieć BMI w normie, ale za mało mięśni – wtedy też odczuwa się chłodek częściej niż inni. Skład ciała można zbadać w prawie każdym gabinecie Za mało śpiszBrak snu nie jest dobry – wiadomo. dlatego, że zaburza mechanizmy regulacji temperatury w organizmie. Na łamach „European Journal of Applied Physiology” opisano eksperyment, podczas którego badano 20 osób pozbawionych snu przez blisko 60 godzin. Po prawie trzech dniach bez snu temperatura ciała badanych spadła z 36,6 st. C do 35,4 st. C. Na pewno kojarzysz to charakterystyczne zmęczenie po bezsennej nocy – jesteś rozkojarzony i jest ci zimno. To dlatego, że obniża się metabolizm i produkcja ciepła w komórkach jest słabsza, a krążenie Za mało pijeszCzłowiek w większości (60 proc.) składa się z wody, która pomaga utrzymać stałą temperaturę. Utrata nawet niewielkiej ilości (2-3 proc.) objawia się uczuciem zmęczenia, bólem głowy, spadkiem energii i wrażeniem wychłodzenia. Przy niedostatku wody słabnie też metabolizm, zmniejsza się spalanie w komórkach i jest… gdy nie pijesz wystarczająco dużo (minimum 2 litry wody dziennie) w upały możesz się zwyczajnie odwodnić. Skutkiem odwodnienia bywa gorączka i jednoczesne odczuwanie zimna. Gdy organizm nie będzie w stanie produkować potu i móc się schłodzić, grozi ci udar Twoja dieta jest niedoborowaBraki niektórych witamin i mikroelementów – np. żelaza i witaminy B12 – też mogą powodować poczucie marznięcia. Żelazo jest składnikiem hemoglobiny, która transportuje tlen. A bez tlenu nie ma spalania. Witamina B12 jest także potrzebna, by nie marznąć – bierze udział w produkcji krwinek. Niedobór może skończyć się anemią. Brak witamin i minerałów może powodować przyczyn nadmiernego marznięcia, warto oczywiście zrobić odczuwania temperatury mogą towarzyszyć wielu wspomnianym już chorobom, więc jedynie znalezienie przyczyny ich występowania daje gwarancje podjęcia odpowiednich kroków. Najważniejsze jest, aby nie lekceważyć pojawiających się objawów – mogą być początkiem poważnych dolegliwości. W takim przypadku warto wykonać profilaktyczne badania krwi, badanie moczu oraz badanie hormonów tarczycowych. Jeśli masz za dużą lub za małą masę ciała, w ułożeniu odpowiedniej diety pomoże dietetyk. Przy okazji dowiesz się, czy twój dotychczasowy jadłospis nie był ubogi w witaminy i minerały. Jeśli dotychczas prowadziłeś siedzący tryb życia, postaraj się to zmienić – zapisz się na zajęcia z fitnessu, basen albo jogę. Gdy objawy nie ustępują, koniecznie udaj się do P. Sosnowski, K. Mikrut, and H. Krauss, “Hipotermia-mechanizm działania i patofizjologiczne zmiany w organizmie człowieka”, Postep. Hig. Med. Dośw., vol. 69, pp. 69–79, 2015.[2] B. Mroczek i wsp., “Jakość życia kobiet w okresie menopauzy”, Fam. Med. Prim. Care Rev., vol. 16, no. 2, pp. 136–137, 2014.[3] Andrzej Lewiński i wsp., “Nadczynność i niedoczynność tarczycy – przyczyny, rozpoznawanie i leczenie,” Przew. Lek., 2002. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.
. 312 584 71 212 573 167 582 67

goraca głowa zimne ręce u dziecka