Wrocław · Utworzono: 19 mar 2014 · Zaktualizowano: 22 cze 2018. witam ponad tydzień temu poddałam się korekcie chrzestnej nosa ze skróceniem przegrody oraz plastyka tzw motylków. Nos jak jeszcze miałam na nim plaster wyglądał iż ma inny niz wczesniej kształ który mi sie nawet podobał mimo opuchlizny i bylo widać jakis wstępny

Swego czasu operacje plastyczne nosa plasowały się na szczycie rankingów popularności. Bardzo długo wzorcem był nos Jennifer Aniston, później stał się nim nos Kate Middleton. Chirurgiczna korekta, jak każda operacja, zaczęła jednak budzić obawy i ustępować miejsca nowszym metodom. A gdyby tak zmienić kształt nosa bez operacji? Jest to jak najbardziej możliwe! Korekta nosa może zmienić całą twarz, oczywiście eliminując defekty, które dotąd spędzały nam sen z powiek. Nie każdy ma jednak zamiar poddawać się operacji. Na szczęście istnieje kilka sztuczek, dzięki którym można sprawić, aby wyglądał on lepiej i był bliższy naszym wyobrażeniom o nosie idealnym. Jedyny minus? Nie gwarantują one trwałych efektów, ale zważając na zmieniające się upodobania lub ryzyko nieudanej korekty może to być nie wadą, a właśnie zaletą. Konturowanie nosa Naszym zdaniem to hit numer jeden, choćby ze względu na brak konieczności przychodzenia do gabinetu. Konturowanie twarzy od kilku lat święci triumfy w trendach makijażowych i ktokolwiek go wypróbuje, nie zaprzeczy, że czyni ono prawdziwe cuda. Dobrze przeprowadzone konturowanie może dać efekty (przynajmniej wizualne, tymczasowe) zbliżone do tych, jakie daje operacja plastyczna. Kosmetyki do makijażu pozwalają chociażby wyrzeźbić kości policzkowe. Odpowiednio dobrane odcienie i rodzaje kosmetyków tak samo umożliwiają wymodelowanie nosa. W konturowaniu wykorzystuje się zasady działania iluzji optycznej. Jak twierdzi nasza ekspertka, konturowanie twarzy światłocieniem potrafi zdziałać prawdziwe cuda, a mając odpowiednie narzędzia i kosmetyki, można w sprytny sposób, bez skalpela, poprawić kształt własnego nosa. Dzięki konturowaniu można skorygować takie problemy, jak szerokość, długość, asymetria, a nawet wyraźnie nierówności. Jak się do tego zabrać? Przede wszystkim musimy uzbroić się w kosmetyki, które jedne obszary pozwolą przyciemnić, a inne rozjaśnić. - Nasz główny pomocnik (bronzer, cień do powiek, kredka), którego użyjemy do przyciemniania, musi mieć odcień matowego chłodnego brązu, naśladującego prawdziwy cień. Idealnie dopasowany kolor jest bardzo, bardzo ważny, ponieważ, o ile policzki czy czoło wybaczą nam zbyt ciepły odcień, tak w przypadku nosa musi być on idealnie dobrany. Bronzerem może być zarówno kosmetyk płynny, jak i suchy – podkład w kremie, w musie, cienie do powiek, bronzer prasowany, puder, a nawet kredki do brwi – tłumaczy gdańska wizażystka, Anna Kardzis. Jak wyjaśnia, dla uzyskania jeszcze lepszego efektu, przydatny będzie również rozświetlacz, inaczej rozjaśniacz, którym rozjaśnimy miejsca, potrzebujące uwypuklenia. - Przy rozświetlaniu grzbietu nosa czy jego boków (przy poszerzaniu nosa), najbardziej naturalne i tym samym najskuteczniejsze efekty, uzyskamy np. jaśniejszym korektorem, matowym, jasnobeżowym czy waniliowym cieniem do powiek lub kryjącym, jasnym pudrem – mówi. Nie bez znaczenia jest też dobór odpowiedniego typu kosmetyków. - Kosmetyki suche sprawdzą się wspaniale na co dzień, tworząc bardziej subtelny efekt, a kremowe przy makijażu wieczorowym czy na sesjach zdjęciowych – dodaje ekspertka. Przykłady opracowane przez Annę Kardzis - Mistrza Wizażu Nos z wyraźnym zaokrągleniem – gdy nos jest wąski w partii górnej, jednak końcowa część znacznie poszerza się, tworząc wyraźnie zaokrąglenie w dolnej części. W tym przypadku, standardowe konturowanie (przyciemnienie boków nosa na całej długości) jeszcze mocniej wyszczupliłoby partię, która tego nie potrzebuje. Aby wyrównać proporcje, możemy poszerzyć optycznie odcinek szczuplejszy (rozświetlając boki jaśniejszym produktem), a jedynie szerszą, dolną część wyszczuplić bronzerem. Nos szeroki, krótki – przyciemniamy boki nosa na całej długości oraz rozświetlamy grzbiet, obszar od nasady nosa ku górze. Nos trójkątny – maksymalne zwężenie u nasady, stopniowe poszerzanie się ku dołowi. Postępujemy podobnie jak w przykładzie pierwszym – rozjaśnieniem poszerzamy najszczuplejszą część, natomiast przyciemnieniem wyszczuplamy najszerszą (+ rozcierając wszystko tworzymy płynne przejście pomiędzy górą a dołem). Nos długi – dla optycznego skrócenia przyciemniamy dolną część. Jeśli nos jest przy tym bardzo szczupły, dodatkowe rozświetlenie boków poszerzy go – będzie sprawiał wrażenie krótszego. Korekta kształtu nosa kwasem hialuronowym Jeśli mimo internetowych tutoriali nie udało nam się opanować sztuki konturowania, zawsze możemy spróbować zabiegów oferowanych przez gabinety medycyny estetycznej. Wszak nie są to operacje, nie wiążą się więc z tak dużym ryzykiem. Jedną z opcji są wypełniacze. W ostatnich pięciu latach ich dostępność i wszechstronność znacznie się poszerzyła, dlatego wypełniacze wykorzystuje się już nie tylko w modelowaniu ust, ale też właśnie w korygowaniu pewnych niedoskonałości w obszarze nosa. Wypełniacze, w przeciwieństwie do korekty chirurgicznej, nie zmieniają kształtu kości ani chrząstek. W tym przypadku możemy mówić natomiast o dodawaniu objętości, która jest w stanie zmienić kontur nosa. Iniekcje pozwalają ukryć garby i poprawić zarys nosa płaskiego lub szerokiego. Strategiczne zastosowanie wypełniacza może ponadto optycznie uczynić nos mniejszym, nadając rysom twarzy harmonii i równowagi. Największą zaletą zabiegu jest jego krótki czas trwania. Zabieg trwa 30 minut, a jego efekty są natychmiastowe. Opuchlizna może zejść wprawdzie dopiero po kilku dniach, ale to i tak lepiej niż w przypadku klasycznej operacji. Ostatecznie, jeśli kształt nosa po zabiegu nie spełnia oczekiwań, można zastosować hialuronidazę, która przyspiesza rozpad kwasu hialuronowego. Taki zabieg należy oczywiście dobrze przemyśleć, ale na szczęście raczej rzadko jest on konieczny. Nieoperacyjna korekta nosa nićmi PDO Sporadycznie w celu korekty nosa stosuje się również nici liftingujące. W porównaniu do wypełniaczy dają one znacznie lepsze efekty, są jednak metodą trudniejszą i bardziej kosztowną. Nici wprowadzane są pod skórę w celu usztywnienia i wypełnienia określonej okolicy. Najczęściej koryguje się za ich pomocą opadające ramiona, brwi i tkanki twarzy, a niekiedy i zmarszczki na czole czy w okolicach oczu. W wybranych przypadkach pozwalają one poprawić również kształt nosa. O możliwości korekty nosa nićmi liftingującymi wspomina również dr n. med. Tadeusz Witwicki. - Można nimi wymodelować kształt nosa, np. zniwelować opadanie czubka, poprawić napięcie skóry lub nawet skorygować drożność nosa – wylicza zastosowania nici w obszarze nosa. - Czas utrzymywania się efektów korekty nićmi zależy od rodzaju użytych nici. W przypadku nici stałych, efekt jest co najmniej kilkuletni, natomiast rozpuszczalnych, utrzymuje się do dwóch lat i jest kroczący aż do całkowitego rozpuszczenia się użytych materiałów – dodaje. Dobór nici zależy oczywiście od warunków anatomicznych i jest ustalany w trakcie konsultacji lekarskiej. Niestety, nie da się za ich pomocą skorygować każdego defektu. Jak mówi dr n. med. Tadeusz Witwicki, w przypadku zbyt wydatnych nosów lub nosów pourazowych, właściwie jedyną możliwością osiągnięcia optymalnego efektu estetycznego jest korekta chirurgiczna.

Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania Czy w wieku 16 lat u dziewczyny możliwy jest zabieg korekcji kształtu nosa?W zasadzie tak. Rozwój nosa jest w tym wieku ukończony w ok. 90%. Należy jednak zaznaczyć, że jeśli operacja ma charakter wyłącznie kosmetyczny, a nie rekonstrukcyjny (np. po urazie) to zawsze lepiej jest poczekać do osiągnięcia przez pacjentkę pełnoletności. Nawet dwa lata w tym wieku powoduje zauważalną różnicę w dojrzałości psychicznej. Nie jest też wymagana wówczas zgoda rodziców. Wielu chirurgów plastyków hołduje zasadzie nie wykonywania zabiegów natury kosmetycznej u niepełnoletnich po operacji nosa można pójść na basen? Po jakim czasie można wrócić do czynnego uprawiania sportów kontaktowych?Na ogół już po upływie 10-14 dni można powrócić do aktywnego uprawiania sportu np. pływania czy aerobiku. W przypadku sportów kontaktowych, zwłaszcza sportów walki, wskazana jest dłuższa, około 6 tygodniowa przerwa. Dopiero po upływie tego czasu kości nosa będą miały wytrzymałość na uraz zbliżoną do tej z przed zabiegu korekty zaraz po zdjęciu gipsu będę mogła założyć okulary? Czy to nie zepsuje wyniku operacji?Nie ma powodów by po zdjęciu opatrunku usztywniającego unikać noszenia okularów. Zrost kości jest już wystarczająco mocny by noszenie okularów nie wpłynęło niekorzystnie na efekt operacji. Przy zastosowaniu specjalnego tworzywa termoplastycznego zamiast gipsu, można nosić na nim okulary nawet bezpośrednio po mieć nos podobny do nosa Nicole Kidman. Czy to możliwe żeby zrobić “nos ze zdjęcia”?Nie. Efekt operacji jest w bardzo dużym stopniu zależny od warunków anatomicznych pacjentki. Nie każdy nos można uczynić podobnym do dowolnie wybranego innego nosa, który się nam podoba. Nie jest to zresztą wcale pożądane. Wygląd nosa musi harmonizować z wyglądem całej twarzy - musi do niej pasować, a nie być podobnym do jakiegoś innego jestem zadowolona z wyniku operacji plastycznej nosa. Czy mogę poddać się powtórnej korekcji? Ile razy można operować nos?Powtórna korekcja kształtu nosa możliwa jest po upływie kilku miesięcy od pierwszej operacji. Z reguły musi upłynąć ok. 6 miesięcy zanim można będzie przyjąć, że mamy do czynienia z ostatecznym efektem zabiegu. Jeżeli nie jest on zadowalający lub w wyglądzie nosa widoczne są jakieś niedoskonałości powstałe po zabiegu (np. nierówności lub drobna asymetria) to możliwe jest wówczas przeprowadzenie powtórnej korekcji. Co do drugiej części pytania, to nie ma na nią ścisłej odpowiedzi. Najlepiej jeżeli nos operowany jest raz i z powodzeniem. Rzadko zachodzi potrzeba więcej niż jednej poprawki. Zdecydowanie należy unikać poddawania się 5 czy 6 operacjom w pogoni za nieosiągalnym ideałem - patrz casus Michael Jackson. Nic dobrego z tego nie wyniknie. powrót góra

Serwis dla niesłyszących, filmy w języku migowym PJM. Projekt jest współfinansowany ze środków PFRON • Rosja: Nieudana operacja plastyczna nosa. 26-latka trafiła pod respirator

Czym jest nieudana operacja? Kiedy pacjentowi będzie przysługiwało prawo do odszkodowania? Czego może domagać się pacjent? Kto odpowie za nieudaną operację? Jakie są podstawy odpowiedzialności?Rodzaje operacjiOperacje zgodnie z kryterium czasu ich wykonania możemy podzielić na zabiegi w trybie:natychmiastowym – zabieg wykonywany natychmiast od podjęcia przez operatora decyzji o interwencji, u pacjenta w stanie bezpośredniego zagrożenia życia, groźby utraty kończyny czy narządu lub ich funkcji; stabilizacja stanu pacjenta prowadzona jest równoczasowo z zabiegiem; pilnym – zabieg wykonywany w ciągu 6 godzin od podjęcia decyzji przez operatora, u pacjenta z ostrymi objawami choroby lub pogorszeniem stanu klinicznego, które potencjalnie zagrażają jego życiu albo mogą stanowić zagrożenie dla utrzymania kończyny czy organu, lub z innymi problemami zdrowotnymi niedającymi się opanować leczeniem zachowawczym;przyśpieszonym – zabieg wykonywany w ciągu kilku dni od podjęcia decyzji przez operatora, u pacjenta, który wymaga wczesnego leczenia zabiegowego, lecz wpływ schorzenia na stan kliniczny pacjenta nie ma cech opisanych dla zabiegu w trybie natychmiastowym i pilnym;planowym – zabieg wykonywany według harmonogramu zabiegów planowych, u pacjenta w optymalnym stanie ogólnym, w czasie dogodnym dla pacjenta i planowane (planowe)W tym wpisie skupię się na operacjach planowanych czyli takich, na które pacjent świadomie wyraził zgodę, do której się przygotował i najczęściej na którą czekał dość długo bądź też za którą sporo podawanym przykładem operacji planowanych są operacje plastyczne, kosmetyczne. Jednak lista jest znacznie bogatsza i obejmuje szereg innych operacji i zabiegów takich jak np. leczenie operacyjne palucha koślawego (haluksy), rekonstrukcja kolana, usunięcie torbieli, leczenie zaćmy i wiele, wiele innych na które pacjenci czekają tygodniami, miesiącami, a czasem nawet operacja wiąże się z ryzykiem. W niektórych przypadkach ryzyko jest znacznie większe – czy to z uwagi na zakres operacji czy też w związku z indywidualnymi predyspozycjami danego może zrobić pacjent, kiedy coś poszło nie tak?W pierwszej kolejności należy zbadać, czy pomiędzy zdarzeniem (operacja) a szkodą (śmierć lub uszczerbek na zdrowiu) istnieje adekwatny związek przyczynowy. Związek przyczynowy w procesach medycznych jest kluczowym elementem, potrzebnym do przypisania komukolwiek odpowiedzialności za doznaną szkodę wywołaną zdarzeniem o odpowiedzialności za szkodę oraz o rodzajach odpowiedzialności możesz przeczytać w tym artykule. Natomiast w tym artykule pisałam o podstawowych przesłankach odpowiedzialności lekarza czyli o tym co trzeba udowodnić, żeby lekarz poniósł największą trudnością w procesach medycznych jest wykazanie, że nastąpiło naruszenie szeroko rozumianych obowiązków zawodowych, a w szczególności zasad aktualnej wiedzy medycznej i zasad etyki zawodowej lekarza. Czyli wykazanie bezprawności w działaniu lub zaniechaniu lekarza bądź personelu medycznego. Inną kwestią jest przypisanie za określone zachowanie bądź zaniechanie działania, winy konkretnej jest nieudana operacja?Nieudana operacja to taka, która zakończyła się dla pacjenta niepomyślnie. Nie został osiągnięty zamierzony cel, podczas operacji lub w okresie okołooperacyjnym wydarzyło się coś, co nie powinno się wydarzyć lub nie wydarzyło się coś, co zdarzyć się 1: Operacja plastyczna nosa. Celem operacji jest zmniejszenie nosa pacjentki oraz poprawienie jej samopoczucia wywołane korektą części ciała, której nie akceptuje. Wskutek operacji zostaje odsłonięta część kości nosowej i zamiast małego, zgrabnego noska, kobieta zostaje 2: Operacja zaćmy. Celem operacji jest uratowanie wzroku pacjenta oraz poprawienie komfortu życia spowodowanego polepszeniem ostrości widzenia mającym niewątpliwy wpływ na codzienne funkcjonowanie. Wszystko poszło zgodnie z planem. Niestety wskutek zaniedbań, zaniechano poinformowania pacjenta o zaleceniach po zabiegu np. o zakazie podnoszenia, schylania się czy przecierania oczu. Pacjent po opuszczeniu szpitala czuł się tak dobrze, że tydzień po powrocie do domu wyniósł ciężki karton, który zaczął mu przeszkadzać po odzyskaniu wzroku i jeszcze przetarł oczy brudną ręką. Spowodowało to zwiększenie ciśnienia w gałce ocznej. Poza bólem głowy pacjent nie miał innych objawów. Niestety wysokie ciśnienie w gałce ocznej doprowadziło po pewnym czasie do ślepoty niwecząc całkowicie efekt na przykład pierwszy przychodzi nam na myśl, że doszło do klasycznego błędu polegającego na wycięciu zbyt dużej ilości drugim przypadku mamy bardzo obrazowe zaniechanie polegające na nie poinformowaniu pacjenta o zaleceniach po tym miejscu należy podkreślić, o tym jak doniosłe skutki ma prawidłowe informowanie pacjenta zarówno o planowanych czynnościach medycznych jak i o zaleceniach. Ten ciężar dowodowy – prawidłowo udzielonej informacji – spoczywa na lekarzu, który musi udowodnić, że dopełnił swojego obowiązku udzielenia pacjentowi pełnej zgoda pacjenta udzielona w wyniku naruszenia przez lekarza obowiązku prawidłowego poinformowania pacjenta jest nieskuteczna. Oznacza to, że lekarz może ponosić odpowiedzialność karną za wykonanie zabiegu bez zgody pacjenta!PowikłaniaMuszę jednak zwrócić uwagę na jedną, niezwykle ważną kwestię – są to powikłania. Bardzo często pacjenci są przekonani, że doszło do błędu lekarza podczas gdy to było jedynie powikłanie. Jedno z wielu, z którym powinni zapoznać się przed wyrażeniem zgody na Pacjentka zostaje poddany zabiegowi usunięcia kamieni nerkowych. Konieczne jest założenie cewnika urologicznego. Po zabiegu u pacjentki występują objawy nietrzymania moczu po cewnikowaniu jest jednym z powikłań. Nie świadczy o tym, że coś poszło nie już pisałam na wstępie – każdy zabieg, każda operacja wiąże się z ryzykiem. Ryzykiem, że u danego pacjenta wystąpią częściej pacjenci dostają w szpitalach gotowe wydruki z listą możliwych do wystąpienia przy danym zabiegu powikłań. Zdarza się, że ryzyko określone jest procentowo albo w inny sposób możliwy dla pacjenta do zobrazowania i oszacowania (np. zdarza się w 1 przypadku na ile część powikłań wydaje się pacjentom normalna i w pewnym stopniu godzą się na nie, akceptują je (np. mdłości, wymioty, biegunka, wysypka, świąd, ból głowy, krwiak itd.), to inne jakby pomijali i w pierwszej kolejności zawsze przyjdzie im na myśl błąd w ich procesie leczenia (np. nietrzymanie moczu po cewnikowaniu, brak czucia w operowanym miejscu, zakażenia, zatory, bliznowce itd.).Kiedy pacjentowi będzie przysługiwało prawo do odszkodowania?Pacjentowi będzie przysługiwało prawo do odszkodowania po spełnieniu wszystkich przesłanek odpowiedzialności z art. 415 kc czyli ustaleniu, że pomiędzy zdarzeniem a szkodą istnieje adekwatny związek przyczynowy oraz, że działanie personelu medycznego było bezprawne, ewentualnie przypadku planowanych operacji, w szczególności tych z zakresu chirurgii plastycznej, kosmetycznej pacjent będzie mógł swoje roszczenie oprzeć na art. 471 kc czyli odpowiedzialności za nienależyte wykonanie Pacjentka poddała się zabiegowi powiększenia piersi. Przed zabiegiem dokładnie omówiła z lekarzem wielkość i kształt. Po operacji okazało się, że nie zgadza się ani wielkość ani będzie przysługiwało w takim przypadku roszczenie o niewywiązanie się przez lekarza z umowy i nieosiągnięcie zamierzonego może domagać się pacjent za nieudaną operację?Za nieudaną operację, pacjent może domagać się:odszkodowania – za wszystkie koszty związane z leczeniem, koszty ponownej operacji naprawczej, koszty dojazdu, a w razie śmierci pacjenta koszty pogorszenia sytuacji życiowej jego najbliższych,zadośćuczynienia – za poniesioną krzywdę, wszystkie ujemne doznania i przeżycia związane z operacją i procesem leczenia,renty – w przypadku kiedy wskutek operacji pacjent staje się niezdolny do Po operacji powiększenia piersi u pacjentki okazuje się, że implanty były wadliwe. Po kilku miesiącach od operacji zawarty w nich silikon pękł powodując wyciek substancji do organizmu. Jak się okazało producent chcąc zaoszczędzić zastosował silikon przemysłowy, który był dla organizmu silnie toksyczny. U pacjentki konieczna była natychmiastowa operacja naprawcza. Niestety nie była ona możliwa z uwagi na zdiagnozowany u niej nowotwór piersi oraz konieczność stosowania chemioterapii. W tym przypadku pacjentce będzie przysługiwało odszkodowanie za wszystkie koszty związane z leczeniem w tym również leczeniem nowotworu piersi, który powstał wskutek wycieku szkodliwego silikonu do organizmu. Ponadto będzie jej przysługiwać zadośćuczynienie za wszystkie krzywdy związane z nieudaną operacją. Pacjentka może się również zastanowić nad rentą. Przykładowo jeżeli pacjentka była modelką i wskutek nieudanej operacji została trwale oszpecona oraz utraciła możliwość dalszej pracy w zawodzie może domagać się renty. Podobnie jeżeli proces leczenia był tak długi, że straciła pracę np. poprzez likwidację jej stanowiska odpowie za nieudaną operację?Jak widać na wskazanym wyżej przykładzie, kwestia odpowiedzialności nie jest taka oczywista i nie zawsze za nieudaną operację odpowie lekarz bądź szpital. Może to być nieuczciwy producent, pierwszej kolejności należy zbadać co poszło nie tak. Jeżeli pacjent ma pewność, że nie były to powikłania i na jednym z etapów leczenia doszło do błędu, zaniedbania, zaniechania to należy zbadać kto jest za nie podanym wyżej przykładzie lekarz mógł działać w dobrej wierze i przekonaniu, że stosowane przez niego implanty spełniają wszystkie wymagane normy i standardy. Jak się jednak okazało, producent implantów chcąc zaoszczędzić naraził pacjentki na śmiertelne ryzyko. Podobnie będzie w przypadku dopuszczenia innego, wadliwego sprzętu medycznego np. igły, która podczas zastrzyku lub pobierania krwi złamie się zostając w ciele w sytuacji, kiedy lekarz ma świadomość, że implanty są wadliwe, albo powinien to wiedzieć, ale z bliżej nie określonych powodów je stosuje – będzie można rozważyć również odpowiedzialność lekarza, który naraża w takim przypadku pacjentkę. Warto również rozważyć aspekt karny w tym jednak pacjent pozwie szpital. Dlaczego warto pozwać szpital? Bo można mu przypisać winę anonimową, winę organizacyjną. Dla pacjenta korzyści są następujące:nie musi udowadniać winy, lecz wystarczy, że wykaże, że nie zostały zachowane odpowiednie standardy np. w zakresie bezpieczeństwa, higieny, przechowywania leków, odpowiedniej ilości personelu,nie musi wykazywać personalnie konkretnemu lekarzowi błędu, lecz wystarczy, że wskaże, że lekarz pracował w pozywanym szpitalu. Nie interesuje go nawet rodzaj stosunku pracy, współpracy lekarza ze szpitalem,odpowiedzialność szpitala jest oparta na innej podstawie prawnej niż odpowiedzialność lekarza – głównie na art. 416 kc czyli odpowiedzialności osoby prawnej oraz odpowiedzialności z art. 430 kc czyli odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez podwładnego. Kwestie dowodowe do przypisania szpitalowi odpowiedzialności wyglądają znacznie korzystniej z punktu widzenia są podstawy odpowiedzialności?Podstaw odpowiedzialności za nieudaną operację jest wiele i zależą one od podmiotu, który będzie odpowiedzialny za wyrządzenie szkody oraz charakteru – w przypadku nieudanej operacji odpowiedzialność poniesie lekarz, szpital bądź inny podmiot np. producent wadliwego sprzętu medycznego, implantów zależności od rodzaju operacji – odszkodowania, zadośćuczynienia lub renty można dochodzić na podstawie winy, umowy lub na zasadzie odpowiedzialności za zaniedbania organizacyjne również wiedzieć jak obniżyć koszty postępowania o błędy medyczne oraz skrócić czas rozpoznania sprawy?

nieudana operacja plastyczna nosa